Wilczak czechosłowacki to jedna z dwóch ras uznawanych przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) za psa pochodzącego z bezpośredniej krzyżówki owczarka niemieckiego z wilkiem. Druga z tych ras, saarlooswolfhond, została wyhodowana w Holandii z myślą o byciu wilczym towarzyszem człowieka, podczas gdy wilczak czechosłowacki pierwotnie stworzony został jako pies służbowy. Według innej klasyfikacji wilczak znajduje się w kategorii I, która obejmuje psy pasterskie i zaganiające. To pies o solidnej budowie ciała i ponadprzeciętnym rozmiarze. Jego sylwetka zbliżona jest do prostokąta. W kwestii kształtu ciała, sposobu poruszania się, budowy sierści, a także ubarwienia sierści i maski, przypomina zaś wilka, co z pewnością stanowi atrybut dla tych, których interesują te zwierzęta.
wzrost: 60-65 cm (suczka), 65-70 cm (samiec)
waga: do 30 kg (samiec), do 25 kg (suczka)
długość życia: 13-15 lat
Pies rasy wilczak czechosłowacki – skąd pochodzi?
Wilczak czechosłowacki pochodzi z dawnej Czechosłowacji. To tam miały miejsce pierwsze próby krzyżowania wilka eurazjatyckiego, który wywodził się z rejonu Karpat, z owczarkiem niemieckim. Podjęli się tego Czesi w 1955 roku. Ich celem było sprawdzenie, czy takie krzyżowanie może poprawić zdrowie, odporność i wytrzymałość psów, a także czy możliwe jest wykorzystanie ich w służbie w czechosłowackiej straży granicznej, znanej jako Pohraniční stráž. Pierwszy miot urodził się 26 kwietnia 1955 roku w stacji hodowlanej, którą prowadziło wojsko w Libějovicach. To osiągnięcie było wynikiem współpracy specjalistów wojskowych i Czechosłowackiej Akademii Nauk. Ostateczny wzorzec rasy został opracowany przez inżyniera K. Hartla w 1966 roku, opierając się na wynikach hodowli czterech pokoleń krzyżówek. Do stworzenia rasy użyto dwóch samców owczarka i dwóch samic wilka. W 1981 roku rasa wilczaka została oficjalnie zarejestrowana w księdze ras Czechosłowackiego Związku Hodowców. W 1982 roku powstał ogólnokrajowy „Klub hodowców rasy wilczak czechosłowacki” z siedzibą w Pradze. Klub ustalił nazwę rasy, długoterminową koncepcję hodowli oraz plany hodowlane, a także standardy oceny przydatności hodowlanej psów. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna zaakceptowała wzorzec rasy wilczaka czechosłowackiego 13 czerwca 1989 roku w Helsinkach.
Umaszczenie wilczaka czechosłowackiego
Wilczak czechosłowacki powinien w swoim wyglądzie, budowie i umaszczeniu nawiązywać do wilka europejskiego. Zgodnie z przyjętym wzorcem, akceptowane są różne odcienie koloru sierści, takie jak żółtawoszary lub srebrzystoszary, z charakterystycznym jasnym pyskiem, a także jasną sierścią na dolnej części szyi i na przedniej części klatki piersiowej. Dopuszcza się również umaszczenie ciemnoszare. Włos wilczaka czechosłowackiego powinien być prosty, wysokiej jakości, co oznacza, że nie jest łamliwy. Długość włosia powinna być odpowiednia dla konkretnej części ciała. Górna warstwa sierści tworzy rodzaj płaszcza, który pełni funkcję ochrony przed wychłodzeniem organizmu oraz zapewnia barierę podczas ewentualnego ataku. W obszarach takich jak pysk, głowa, uszy i łapy włosy są znacznie krótsze – tworzą gładką i gęstą warstwę włosową. W tych miejscach podszerstek, charakterystyczny dla reszty ciała, jest prawie niewidoczny. Latem wilczaki mają znacznie mniej podszerstka niż zimą. Włos okrywowy na pozostałej części ciała powinien być dłuższy i tworzyć wrażenie jednolitej powierzchni. Duże znaczenie ma także owłosienie szyi, które jest gęste i pokryte gęstym podszerstkiem.
Jaką osobowość ma wilczak czechosłowacki?
Wilczak czechosłowacki to aktywny, czujny i inteligentny pies. Jest oddany swojemu opiekunowi i źle znosi samotność. Dlatego też jest to pies rodzinny, który nie faworyzuje jednego opiekuna, ale z tą samą troską i zaangażowaniem odnosi się do pozostałych członków, których traktuje jak swoje stado. Wobec dzieci wilczaki zazwyczaj nie wykazują agresji, ale niestety potrafią warknąć lub nawet złapać zębami za rękę, jeśli poczują się zirytowane. Ważne jest, aby nie pozostawiać ich samych z dziećmi bez nadzoru. Jeśli psiak jest odpowiednio socjalizowany od młodości, może się dobrze dogadywać zarówno z ludźmi, jak i innymi zwierzętami. Niestety, brak właściwej socjalizacji może prowadzić do agresji i traktowania innych psów jak łownej zwierzyny. Ze względu na ich siłę i dominujący charakter takie sytuacje często kończą się poważnymi obrażeniami lub nawet śmiercią drugiego psa. Oprócz tego wilczaki podchodzą do obcych z dużą dozą nieufności i wykazują silny instynkt terytorialny, co sprawia, że będą bronić swojego terenu przed nieproszonymi gośćmi.
Wilczak czechosłowacki – dla kogo?
Posiadanie wilczaka czechosłowackiego zdecydowanie nie jest odpowiednie dla każdego. Wymaga to właściciela, który nie tylko zrozumie specyficzne potrzeby tej rasy i zapewni odpowiednią socjalizację, ale także będzie w stanie sprostać jej wymaganiom zarówno pod względem aktywności psychicznej, jak i fizycznej. Dlatego trzymanie wilczaka czechosłowackiego w warunkach miejskich może być wyzwaniem, a rasa z całą pewnością nie jest zalecana dla osób, które często przebywają poza domem. Wilczaki czechosłowackie mają tendencję do dziczenia, gdy są pozostawione same sobie, dlatego należy poświęcać im czas i uwagę każdego dnia. Ponadto ich potencjalna agresja, wynikająca z błędnej socjalizacji lub jej braku, może prowadzić do problemów, gdy nasz pies kogoś pogryzie lub zagryzie innego psa. Decyzja o posiadaniu każdego pupila – także wilczaka czechosłowackiego – powinna być więc świadoma i w pełni przemyślana. To co warto widzieć to także fakt, iż zaleca się tej rasy osobom, które nie są doświadczone i nie potrafią należycie zająć się wymagającym psem.
Szkolenie wilczaka czechosłowackiego – co powinieneś widzieć?
Mimo swojej zdolności do nauki wilczak czechosłowacki nie jest typem psa, który będzie ślepo posłuszny. W procesie jego wychowania niezbędna jest konsekwencja, ale używanie przymusu nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Ten wyjątkowy pies cechuje się szybkim znudzeniem rutyną, w odróżnieniu od owczarka niemieckiego, który dobrze znosi jednolity i cykliczny trening. Wilczak może być doskonałym partnerem w psich sportach, pod warunkiem, że szkolenie opiera się na motywacji i wykorzystuje pozytywne metody oraz odpowiada na potrzeby psa. Wrodzona czujność wilczaków i natychmiastowa reakcja na ruch otoczenia mogą czasem utrudniać tym psom skupienie się na zadaniu. Oprócz tego kluczowa jest socjalizacja, zwłaszcza w przypadku młodych wilczaków czechosłowackich. Szczeniak powinien być w bliskim kontakcie z ludźmi i innymi psami oraz poddawany intensywnej socjalizacji. Brak właściwego procesu socjalizacji może prowadzić do lęków i agresji wobec ludzi, a także skłonności do polowania na mniejsze zwierzęta, co może zakończyć się tragicznie. Wilczak bez problemu rozszarpie kota czy mniejsze psy – dlatego to właśnie na tę kwestię należy w szczególności uważać! Jeśli planujemy życie z wilczakiem czechosłowackim w mieście, będziemy musieli poświęcić czas i wysiłek na przyzwyczajenie szczeniaka do miejskiego otoczenia. W przypadku tej rasy kaganiec i smycz to bezwarunkowe niezbędniki.
Jak żywić wilczaka czechosłowackiego?
Wilczak czechosłowacki to pies o dość wyrafinowanych gustach żywieniowych. Najbardziej zadowolony będzie z diety typu BARF, która opiera się na świeżym mięsie i kościach, z niewielkim dodatkiem roślin. Jednakże wybierając wysokiej jakości suchą karmę dostosowaną do potrzeb psów dużych ras, można również zapewnić mu odpowiednie pożywienie. Psiak powinien zaakceptować także i tę formę żywienia, jeżeli karma będzie odpowiednio wysokiej jakości. Ważne jest jednak, aby w przypadku przygotowywania posiłków w domu, uzupełniać je o niezbędne składniki mineralne, szczególnie jeśli opieramy się na gotowanym jedzeniu. Można to zrobić za pomocą smaczków czy właściwych suplementów diety – pamiętajmy jednak, by podawać je zawsze pod odpowiednią kontrolą doświadczonego lekarza weterynarii!
Aktywności dla psa rasy wilczak czechosłowacki
Wilczak czechosłowacki został wyhodowany z myślą o pracy w służbie granicznej, gdzie pełnił funkcję stróża i obrońcy terytorium. Są to zatem czworonogi które musiały być zarówno wytrzymałe, jak i nieufne wobec obcych, a jednocześnie podatne na trening i gdy trzeba – samodzielne. Współczesny wilczak czechosłowacki charakteryzuje się zrównoważonym połączeniem cech typowych zarówno dla psów, jak i wilków. Wilczaki są samodzielne, wytrzymałe, a zarazem oddane swoim opiekunom, gotowe bronić ich i swojego terytorium. Oprócz tego wilczaki czechosłowackie mogą odnaleźć się w roli ratowników górskich czy psów lawinowych. Są również zdolne do uczestnictwa w niektórych sportach, głównie nosework czy tropienie użytkowe. Jeżeli chodzi o domowe aktywności, to warto pamiętać, że wilczak czechosłowacki to pies ruchliwy i wytrzymały. To oznacza, że potrzebuje codziennych spacerów, a także bardziej obciążających aktywności.
Choroby psów rasy wilczak czechosłowacki
Wilczak czechosłowacki to rasa, która wyróżnia się znakomitą kondycją i wytrzymałością. Zdrowie tych psów jest w gruncie rzeczy imponujące, a ich odporność na trudne warunki wywodzi się od wilczych przodków. Warto podkreślić, że wilczaki czechosłowackie nie są obciążone typowymi dla psów chorobami genetycznymi, co oznacza, że krzyżówka wilka z owczarkiem niemieckim była bardzo udana. Jedynie niewielki odsetek populacji wilczaków może być nosicielem dysplazji biodrowej i łokciowej. Co więcej, te majestatyczne czworonogi cieszą się średnią długością życia na poziomie 12-13 lat, co biorąc pod uwagę ich wielkość, jest dobrym wynikiem. W codziennej pielęgnacji wilczaków czechosłowackich sporadycznie trzeba zadbać o czystość uszu oraz odpowiednio obciąć pazury. Regularność tych zabiegów zależy od aktywności psa i rodzaju terenu, po którym się porusza. Inne dolegliwości są sporadyczne, jako że wilczaki to silne i odporne zwierzęta. Zaleca się przeprowadzanie typowych także dla innych ras psów wizyt kontrolnych u weterynarza, stosowanie suplementów diety uzupełniających żywienie wilczaka czy poprawiające kondycję długie aktywności na świeżym powietrzu.
Zalety posiadania wilczaka czechosłowackiego
Wilczak czechosłowacki to wyjątkowy towarzysz życia, który cechuje się wieloma zaletami. Przede wszystkim warto wiedzieć, że pupil tej rasy niezwykle przywiązuje się do swojej rodziny, którą traktuje niczym wilczą watahę. Jego oddanie i lojalność sprawiają, że staje się on prawdziwym członkiem gospodarstwa domowego. Jest gotów chronić i wspierać swoich bliskich w każdej sytuacji. Pies ten nie sprawia większych problemów ze zdrowiem. Jest wytrzymały i odporny, przez co długo pozostanie członkiem naszej rodziny. Jeżeli ktoś lubi psi sport związany z tropieniem, to nie ma lepszego kandydata do tego niż wilczak czechosłowacki. Pies ten ma doskonały węch, dlatego jest też wykorzystywany przez straż graniczną, policję czy służby ratunkowe. Jego pielęgnacja nie jest trudna, a rasa ta jest stosunkowo prosta w utrzymaniu czystości. Wilczaki mają krótką sierść, która nie wymaga intensywnej opieki. Wilcza natura wilczaków powoduje, że nie są to psy hałaśliwe. Wilczaki rzadko szczekają, są cichymi psami, co z pewnością dla wielu właścicieli będzie atutem.
Wady posiadania psa rasy wilczak czechosłowacki
Mimo że wilczak czechosłowacki to rasa pasjonująca wiele osób – nie jest to pies pozbawiony wad. Na pierwszy plan rzucają się jego wilcze cechy takie jak nieufność, niezależność czy nawet agresja w stresujących sytuacjach. Aby wychować wilczaka, trzeba się mocno postarać. Do tego dochodzi konieczność socjalizacji, ponieważ jej brak może prowadzić do lękliwego lub wrogiego zachowania. Wilczaki źle znoszą hałas i nadmierny ruch otoczenia, przez co trzymanie ich w mieście może być nad wyraz kłopotliwe. Oprócz tego psy te źle znoszą samotność i często cierpią z powodu lęku separacyjnego. Ten z kolei mogą rozładowywać poprzez niszczenie i demolowanie otoczenia. Wilczaki charakteryzuje silny instynkt łowiecki, dlatego ryzykownym jest trzymanie go w towarzystwie innych zwierząt domowych.
Wilczak czechosłowacki – podsumowanie
Wilczak czechosłowacki to niezwykły pies, który zachwyca swoim wilczym usposobieniem i wyjątkowym charakterem. Ta rasa, wyhodowana do ciężkiej pracy w straży granicznej, zachowała wiele cech typowych dla wilków. Jest to pies, który odznacza się wyjątkową lojalnością wobec rodziny i gotowością do obrony swojego terytorium – dlatego tak chętnie wybierany jest przez osoby zamieszkujące domki jednorodzinne. Jednak posiadanie wilczaka czechosłowackiego to wyzwanie. Pies ten jest trudny w socjalizacji i wychowaniu, co wymaga od właściciela cierpliwości i zaangażowania – jeśli jednak poświęcimy mu wystarczająco dużo czasu, zaoferujemy psu obecność i uwagę, relacja jaką zbudujemy z imponującym pupilem tej wyjątkowej rasy, z całą pewnością stanie się wspaniałą przygodą na długie wspólne lata!
