American staffordshire terrier – zwany potocznie „amstaffem” – nie bez powodu wzbudza liczne kontrowersje nie tylko wśród miłośników psów, ale i osób, które nie posiadają żadnych zwierząt. Bazując wyłącznie na aparycji pupili o tej rasie – rzeczywiście można odnieść wrażenie, że są groźne i agresywne, a nawet stanowią swego rodzaju „maszyny do zabijania”. Jak się jednak okazuje – nie taki diabeł straszny jak go malują! O bujnym temperamencie i chęci dominowania przez amstaffy z reguły mówią osoby, które nigdy nie miały z nimi do czynienia – z kolei ci z nas, którzy doskonale znają specyfikę tej rasy, określają je raczej jako „troskliwe” i „opiekuńcze – doskonale nadające się do domów, w których przebywają dzieci. Co ciekawe, sama w sobie idea powstania rasy amstaff zrodziła się w XIX wieku w Wielkiej Brytanii – chciano wówczas skrzyżować teriera i buldoga, aby uzyskać psa dedykowanego walkom.
wzrost: 43-46 cm
waga: 55-70 kg (samiec), 40-55 kg (samica)
długość życia: 12-16 lat
Jak wygląda amstaff?
Ciekawostką jest, że od 1936 do 1972 roku pełna nazwa rasy brzmiała „staffordshire terrier” – kiedy dopisano do niej słowo „american”, powstało znane nam wszystkim zdrobnienie „amstaff”, pozwalające niemalże natychmiast na skojarzenie danych cech wyglądu psiaka. Jak wygląda dorosły osobnik tej nietuzinkowej rasy? Przede wszystkim jest psem dużym i ciężkim – dorosły osobnik może ważyć nawet 23 kilogramy i osiągać wielkość w przedziale 46-48 centymetrów (w przypadku suczki – 43-46 centymetrów). Życie amstaffa trwa około 12 lat, a sama w sobie sierść jest zazwyczaj krótka, twarda, gęsta i pełna blasku. Bez wątpienia to właśnie amstaff jest psem o imponującej muskulaturze – podkreślonej niemalże przy każdym jego ruchu. Już na pierwszy rzut oka widzimy, że mamy do czynienia z psem silnym – co warto wziąć pod uwagę podczas wyboru rasy. Jeśli wiemy, że to nasze dziecko w dużej mierze będzie wychodzić na spacer z pupilem – zastanówmy się czy podoła wadze sporych rozmiarów psiaka.
Umaszczenie amstafa – co warto wiedzieć?
Muskulatura amstaffa idzie w parze z niezwykłą gibkością – co więcej, pies ma dość szeroką głowę, głęboką klatkę piersiową, a jego oczy przybierają ciemną kolorystykę. Jeśli chodzi o ogon amstaffa – jest on krótki i, co warto wiedzieć, nie zawija się. Z kolei uszy należą do tych krótszych. Nie wszyscy wiedzą, że amstaff zalicza się do terierów – a konkretnie do sekcji tej rasy w typie „bull”. Umaszczenie psa tej rasy może być bardzo różne – dwa z nich to umaszczenie czarne (dominujące) i brązowe (recesywne) i to właśnie na nich opiera się cała „paleta barw” tej rasy. Spośród kolorów umaszczeń american staffordshire terriera możemy wyróżnić chociażby odmianę black (o głębokiej, intensywnej czerni), seal (tak zwany kolor „foczy”), blue (grafitowy lub jasnoszary), red (ciepły odcień umaszczenia, najczęściej oscylujący między kolorem żółtym, a mahoniem), blue fawn (błękitno-płowy – psy o płowym płaszczu z wyraźnym tonem niebieskości) czy fawn (płowy – bez złocistych czy czerwonych tonów.
American staffordshire terrier – dla kogo?
Charakter amstaffa sporo różni się od pierwszego wrażenia, jakie pies może zrobić poprzez swój wygląd – opiekunowie psiaków, mający do czynienia z tą rasą, zwracają uwagę na dużą czułość, troskliwość, nieufność do nieznajomych, ale i bardzo dobre podejście do najmłodszych członków rodziny. Chociaż część z nas zapewne nie wyobraża sobie amstaffa leżącego tuż obok małego dziecka – właśnie tak wygląda codzienność wielu z nas! Amstaff jest niezwykle lojalny i wierny – oddany swojej rodzinie. Nie bez powodu to właśnie amstaffa zalicza się do grupy psów obronnych – jeśli cokolwiek zagrozi jego właścicielom, z całą pewnością jest w stanie zaatakować, by ochronić nas przed niebezpieczeństwem. Decydując się na przyjęcie amstaffa pod swój dach – warto mieć na uwadze fakt, że psy tej rasy rzeczywiście mają bardzo silny charakter, w związku z czym będą potrzebować profesjonalnego szkolenia pod okiem doświadczonego behawiorysty. Co więcej, amstaffy mogą odczuwać kłopoty z więzadłami – co również warto przemyśleć w kontekście zapewnienia psu jak najlepszej opieki weterynaryjnej.
Jak wyszkolić amstaffa?
Szkolenie psa rasy amstaff powinniśmy rozpocząć jak najszybciej – a więc już w okresie jego szczenięctwa. Pamiętajmy, że – decydując się na proces szkoleniowy – powinniśmy uzbroić się w cierpliwość. To prawda, że szkolenie amstaffów może trwać nieco dłużej niż ćwiczenia z psami innych ras – jednak, prawidłowo wykonane, z całą pewnością przyniesie nam wspaniałe rezultaty! Najgorsze co możemy zrobić w przypadku tak silnego charakteru jak amstaff – to odpuścić proces szkoleniowy, pozostawiając psa samemu sobie. Za każdym razem, kiedy w mediach słyszymy o przykrych sytuacjach z udziałem silnych, lubiących dominować psów – pamiętajmy, że konsekwencje za nie ponosi nie sam w sobie czworonóg, ale jego nieodpowiedzialny właściciel.
Dieta dla amstaffa – jaką pełni rolę?
Psy rasy amstaff swoją dietę w dużej mierze opierają na mięsie – jednak nie oznacza to, że nie jedzą nabiału, warzyw czy owoców. Podobnie jak w przypadku psiaków innych ras – również dieta amstaffa powinna być możliwie różnorodna. Co więcej, dając psu kostki do gryzienia, zapewnimy mu nie tylko ochronę jamy ustnej, ale także sporo przyjemności! Amstaffy uwielbiają gryźć kości, dlatego tak ważne jest, aby spełniać ich potrzeby najczęściej jak to możliwe. Zdrowa dieta amstaffa powinna zapewnić mu nie tylko szereg potrzebnych składników odżywczych (niezbędnych do zachowania dobrego zdrowia i formy), ale także zapewnić mu swego rodzaju „kopa energetycznego”. Pamiętajmy, że amstaff – ze względu na swoją budowę ciała i charakter – potrzebuje nie tylko „dobrze zjeść”, ale też odpowiednio długo spacerować. Zapewniając mu wszystko to, czego potrzebuje – bez wątpienia możemy liczyć na piękną, wartościową relację, która będzie się rozwijać wraz z każdym rokiem wspólnego życia.
Czy amstaff to rasa agresywna?
Amstaffy często są postrzegane jako groźne psy. Jednakże agresywne zachowanie tych zwierząt zazwyczaj wynika z nieodpowiedzialności ich właścicieli. W rzeczywistości amstaffy nie mają wrodzonej agresji, lecz są skłonne okazywać czułość i miłość swoim bliskim (zwłaszcza jednemu opiekunowi). Z tego powodu zazwyczaj wykazują się nieufnością wobec obcych, zarówno ludzi, jak i innych zwierząt. Potrzebują czasu, aby zaufać nowym osobom, a nawet po dłuższym okresie mogą być ostrożne i czujne w ich obecności. To właśnie m.in. świadomość na temat tego, co potencjalnie może się stać, gdy przekroczymy granicę, utwierdza stereotyp na temat agresywności amstaffów.
Należy jednak zauważyć, że rasa ta jest niezwykle inteligentna, co umożliwia skuteczne wpojenie im pewnych zachowań. Dlatego decydując się na amstaffa, właściciel powinien wiedzieć, że wychowanie odegra kluczową rolę w kształtowaniu cech i reakcji amstaffa względem otoczenia. Regularne szkolenie na świeżym powietrzu doskonale odpowiada ich aktywnemu usposobieniu. Trzeba jednak pamiętać, że są one uparte, dlatego psy te są dedykowane dla osób z doświadczeniem, które konsekwentnie wskażą, kogo powinny słuchać i jak się zachowywać.
Amstaff a podatność na stres
Wbrew pozorom amstaffy to wrażliwe psy, które silnie reagują na swoje otoczenie. Dlatego też ich zachowanie jest mocno determinowane przez otoczenie, w jakim żyją. Niewłaściwe warunki mogą prowadzić do neurotycznych zachowań u tych zwierząt, ponieważ są to psy podatne na stres i traumę. Gdy doświadczają lęku i frustracji, przyjmują postawę obronną, która nierzadko wiążę się z błyskawicznym i pełnym agresji atakiem. Chcąc tego uniknąć, właściciel absolutnie nie powinien stosować wobec amstaffa kar fizycznych ani podnosić głosu – w sytuacji kryzysowej oba te czynniki mogę jedynie pogorszyć sytuację. Zważywszy na ich siłę oraz potencjał do nadmiernej reakcji w stresujących sytuacjach, ważne jest, aby zapewnić amstaffowi przyjazne i spokojne środowisko. Tylko w takim otoczeniu pies ten będzie się czuł bezpieczne i spokojne. To z kolei zminimalizuje ryzyko agresywnego zachowania. Właściciele powinni być świadomi podatności tych psów na stres i dbać o to, by otoczenie sprzyjało zdrowiu psa oraz jego szczęściu.
Zalety posiadania amstaffa
Zacząć należy od tego, że amstaffy prezentują szereg pozytywnych cech w swoim zachowaniu. Przede wszystkim są to psy inteligentne, lojalne wobec swoich właścicieli oraz niebywale odważne. Ich czujność i nieufność w stosunku do obcych osób czy innych zwierząt sprawia, że mogą doskonale pełnić funkcję psa stróżującego. Jednakże warto pamiętać, że amstaffy są również bardzo wrażliwe na emocje swoich opiekunów. Jeżeli otrzymują zaangażowanie, miłość i szacunek, bezgranicznie oddadzą się swojej rodzinie. Wychowując te psy, warto zwracać uwagę na te pozytywne aspekty, które połączone z odpowiednią troską i miłością przyczynią się do nawiązania wyjątkowej relacji z tymi zwierzętami. Oprócz tego są to psy, które prawie w ogóle nie szczekają, a ich sierść jest niezwykle łatwa w pielęgnacji.
Amstaffy są również psami energicznymi, a zatem potrzebują dużo ruchu oraz aktywności fizycznej. Wymagają codziennych spacerów oraz zabaw na świeżym powietrzu. Dzięki temu mogą pozbyć się nadmiaru energii oraz utrzymać dobrą kondycję psychofizyczną. Warto również zaznaczyć, że wbrew pozorom są to psy bardzo towarzyskie, które uwielbiają spędzać czas z ludźmi oraz innymi zwierzętami. Dlatego też odpowiednie socjalizowanie tych psów jest kluczowe dla ich prawidłowego rozwoju, ponieważ wszystko zależy od wypracowanego zaufania.
Wady posiadania amstaffa
Posiadanie amstaffa wiąże się z pewnymi wyzwaniami, a rasa ta nie cieszy się dobrym wizerunkiem. Po pierwsze, niewłaściwie wychowany amstaff może wykazywać agresywne zachowania, stanowiąc potencjalny problem zarówno dla innych zwierząt, jak i ludzi w jego otoczeniu. Dlatego odpowiednie szkolenie i społeczny kontakt tego psa od najmłodszych lat są niezwykle istotne, aby uniknąć takich sytuacji. Amstaffy to psy, które wymagają dużego zaangażowania ze strony właścicieli. Po drugie, psy te słabo znoszą długę rozłąkę z opiekunem. Amstaffy, będąc wyjątkowo przywiązane do swoich właścicieli, mogą przejawiać destrukcyjne zachowania, gdy zostają na dłuższy czas sami w domu. Mogą więc niszczyć wyposażenie wnętrza, co wymaga zastosowania odpowiednich środków zapobiegawczych (duża ilość zabawek, treningi).
Kolejną wadą jest brak podszerstka u amstaffów. To sprawia, że są one bardziej podatne na zimno, zwłaszcza w okresie zimowym. Aby zapewnić im odpowiednią ochronę, konieczne jest stosowanie okrycia wierzchniego, które utrzyma je w cieple podczas chłodnych dni. Jest to szczególnie ważne w krajach o surowych warunkach atmosferycznych, a i w Polsce zdarzają się zimy, których skutki szybko trafiają do mediów. Bez psiego skafandra się nie obejdzie.
Ile kosztuje szczeniak rasy amstaff?
Wiele osób marzących o posiadaniu amstaffa, zastanawia się, ile kosztuje szczeniak rasy amstaff? Podobnie jak w przypadku innych rasowych psów, warto przygotować się na wydatki rzędu kilku tysięcy złotych. Cena amstaffa zależy od renomy hodowli oraz jego umaszczenia. Najdroższym wariantem jest amstaff blue, którego koszt sięga 5-6 tysięcy złotych. Czarny amstaff jest nieco tańszy – najtańszego szczeniaka z rodowodem kupimy od około 3,5 tysiąca złotych. Warto jednak być ostrożnym i unikać ofert handlarzy, którzy oferują amstaffy po cenach niższych niż 3 tysiące złotych, ponieważ prawdopodobnie są to zwierzęta pochodzące z nielegalnych bądź nieuczciwych hodowli. Ceny te mogą być istotnym czynnikiem dla tych, którzy zastanawiają się nad posiadaniem tego pięknego i energicznego psa, jednakże zdecydowanie warto nastawić się na wyższe sumy i unikać ofert, które z pozoru wydają się atrakcyjne. Kupując amstaffa za 2 tys. zł, z pewnością nie nabywamy psa o czystej krwi, a mieszańca, który w przyszłości może cierpieć z powodu chorób genetycznych – a razem z nim nasz portfel.
Amstaff – podsumowanie
Jeśli szukasz oddanego, lubiącego towarzystwo psiaka, na pewno powinieneś / aś zastanowić się nad wyborem amstaffa! To pies, który zapewni Ci swoją lojalność i wierność, a w razie potrzeby – obroni przed napastnikiem. Co więcej, doskonale nadaje się do domów z dziećmi – stając się tym samym wspaniałym przyjacielem zarówno dla młodszych, jak i starszych domowników. Dbając o odpowiednie szkolenia psa rasy american staffordshire terrier – nie musimy obawiać się jego dominacji! Im lepiej przygotujemy się na przyjęcie amstaffa pod swój dach – na przykład poprzez rozmowy z opiekunami psiaków tej rasy – tym większe prawdopodobieństwo, że pies stanie się nam posłuszny, a my będziemy mogli czuć się swobodnie w jego towarzystwie.
