Czym są choroby psychiczne u psów? Jakimi symptomami – zachowaniami pupila – mogą się objawiać? Czy psiaki w ogóle cierpią na choroby psychiczne czy może dotykają je jedynie dolegliwości związane ze zdrowiem i formą fizyczną? Jak się okazuje – nasi czworonożni przyjaciele jak najbardziej mogą chorować psychicznie. Do jednych z najpopularniejszych tego typu chorób u psów należy oczywiście depresja – którą rozpoznamy po chronicznym zmęczeniu pupila, niechęci do lubianych wcześniej aktywności, osowiałości, ospałości. Jednak depresja to zaledwie początek wielu chorób oraz zaburzeń psychicznych, na jakie może cierpieć nasz pies. Jeśli zauważymy u swojego czworonożnego przyjaciela nagłą zmianę zachowania – zarówno wyciszenie i uspokojenie się, jak i nadmierne pobudzenie – powinniśmy zgłosić się zarówno do lekarza weterynarii, jak i behawiorysty (którego wsparcie będzie dla nas niezbędne także wtedy, kiedy u naszego psiaka rzeczywiście zdiagnozuje się konkretną chorobę psychiczną).
Choroby psychiczne psa – jak pomóc mu w depresji?
To, co ważne w kontekście depresji u czworonoga to fakt, że bardzo łatwo jest pomylić ją z chwilowym osłabieniem psiaka czy zmianą nastroju – spowodowaną chociażby przeprowadzką (która dla większości pupili wiąże się z dużym stresem). Depresję u czworonoga rozpoznamy przede wszystkim po długotrwałym utrzymywaniu się kiepskiego samopoczucia – jego przygnębieniem, apatią, brakiem apetytu. Jeśli taki stan rzeczy utrzymuje się przez kilka tygodni – jak najbardziej powinniśmy podjąć określone kroki. Przede wszystkim – bądźmy z nim w tym niełatwym czasie oraz skorzystajmy z konsultacji u sprawdzonego weterynarza (najlepiej tego, który prowadzi leczenie naszego pupila). Może zdarzyć się tak, że lekarz weterynarii zleci psu podstawowe badanie krwi – aby wykluczyć inne choroby, z których mogłaby wynikać zmiana nastroju. Kiedy jednak potwierdzą się nasze przypuszczenia – weterynarz przepisze psiakowi odpowiednie leki psychotropowe, które złagodzą jego chorobę psychiczną oraz przekaże nam konkretne zalecenia (na przykład próbę „aktywizacji” psa poprzez radosną zabawę, spacery, zakup nowej zabawki czy interesującego go gadżetu).
Działanie pod przymusem a choroba psychiczna pupila
Czym jest działanie pod przymusem? To dolegliwość objawiająca się tak zwanymi „zachowaniami stereotypowymi” – a więc między innymi podgryzanie kończyn, „gonienie” ogona, chodzenie bez celu czy lizanie podłogi. Tego typu zachowania pojawiają się nagle – i tak samo niespodziewanie mogą się zakończyć (pod wpływem konkretnego bodźca). Działanie pod przymusem zwykle wynika z dolegliwości fizycznych – które, niestety, wpływają także na psychikę psiaka (na przykład swędzenie skóry, wywołane alergią, powoduje mimowolne drapanie się psiaka) bądź z przewlekłego stresu. To właśnie przykład działania pod przymusem pokazuje jak bardzo fizyczny stan zdrowia rzutuje na psychikę psa – i odwrotnie – dlatego tak ważne jest, aby pamiętać o regularnym jego odrobaczaniu, szczepieniu oraz zastosowaniu właściwego leczenia wtedy, kiedy tylko zauważymy, że nasz pupil odczuwa dyskomfort. Czasem te małe, niepozorne kwestie – takie jak zmiana karmy na tę nieuczulającą – mogą bardzo mocno poprawić jakość życia codziennego naszego czworonoga!
Fobia psa – czy jest chorobą psychiczną?
Czy fobia, a więc lęk psiaka przed konkretną rzeczą bądź czynnością, jest zaliczana do chorób psychicznych? Ze względu na swoje podłoże nerwicowe – tak. Co więcej, to właśnie fobia dźwiękowa – a więc związana z dźwiękiem, który kojarzy się czworonogowi ze swego rodzaju sygnałem ostrzegawczym przed nadchodzącym zagrożeniem – uznawana jest za jedną z najpopularniejszych dolegliwości psychicznych u psów. Cierpiący na fobię dźwiękową psiak nie tylko zaczyna niekontrolowanie szczekać, ale także oddawać mocz i kał pod wpływem lęku, drżeć, poszukiwać miejsca schronienia – dlatego tak trudno jest mu znosić chociażby sylwestrową noc, kiedy to z niemalże każdej strony może usłyszeć niepokojące dźwięki. Do fobii dźwiękowej zalicza się także lęk przed burzą – pamiętajmy jednak, że jedną kwestią jest naturalny niepokój psa, wynikający z brzmienia, jakie wydają trzaskające pioruny, natomiast drugą jego niekontrolowane zachowania, takie jak wspomniane wyżej załatwianie się, wylizywanie ciała, wygryzanie z nerwów sierści, brak apetytu lub, wręcz przeciwnie, nadmierne łaknienie.
Dyssocjalność czworonoga – co oznacza to zaburzenie osobowości pupila?
O dyssocjalności psiaka można mówić wtedy, kiedy ewidentnie nie odnajduje się on w stadzie – nie rozumie postaw uległych, hierarchii w stadzie, a co za tym idzie, może mieć trudność z budowaniem relacji nie tylko z innymi zwierzętami, ale także ludźmi. Psiak z tego rodzaju zaburzeniem osobowości jest w stanie ugryźć bez ostrzeżenia – jego charakter często bywa określany jako „nadmierny”, „intensywny” i, rzeczywiście, pupil cierpiący na dyssocjację, zachowuje się bardziej aktywnie niż inne psy. To, co możemy zrobić w tej sytuacji, to skrupulatna, a przede wszystkim regularna praca z behawiorystą – który na nowo spróbuje nauczyć psa rozumienia sensu i funkcjonowania hierarchii w stadzie. Dyssocjacja może wynikać – podobnie jak inne choroby psychiczne u psów – z wielu czynników, jednak najczęściej w jej kontekście mówi się o braku matki lub innego dorosłego osobnika już przed dwunastym tygodniem życia. Jakie czworonogi są więc najbardziej na nią narażone? Te, które pojechały do nowego domu w momencie, kiedy powinny zostać jeszcze przy swojej mamie – a co za tym idzie, wykształcać w sobie socjalizację i zrozumienie hierarchii.
Choroby psychiczne u psów – podsumowanie
Jeśli okaże się, że Twój pupil rzeczywiście cierpi na chorobę psychiczną – nie martw się! W dobie nowoczesnej weterynarii, oferującej dopasowane do potrzeb czworonogów rozwiązania i metody leczenia – z całą pewnością oboje odnajdziecie się w nowej, może na początku wzbudzającej w Was niepokój, sytuacji. To, co możesz zrobić dla swojego psa jako odpowiedzialny i kochający opiekun to na pewno towarzyszenie mu w nowej rzeczywistości – oraz nauka odnalezienia się w niej. Nie martw się tym, że Twój psiak może już nigdy nie zaznać ulgi, związanej z uzyskaniem i utrzymaniem dobrego samopoczucia – wdrażając przemyślane leczenie, pobudzając go do aktywności oraz pracując z doświadczonym behawiorystą, proces leczenia i pracy nad zachowaniami może przejść łatwiej niż mógłbyś / mogłabyś przypuszczać. Twoje nastawienie to także komunikat dla psa – dlatego im więcej zrozumienia dla nowej sytuacji będziesz miał / a w sobie, tym bardziej pomożesz swojemu czworonożnemu przyjacielowi!
A Ty, dostrzegasz u swojego pupila objawy którejś z powyższych chorób psychicznych?
