Niejednokrotnie osoby starsze decydują się na psa w swoim życiu – nie bez powodu to właśnie tak zwana „jesień życia” jest doskonałym momentem na to, aby wziąć pupila z hodowli, stworzyć dla niego tymczasowy dom czy też przygarnąć ze schroniska. Dlaczego seniorzy tak chętnie decydują się na przyjęcie czworonożnego przyjaciela pod swój dach? Ponieważ zwykle to właśnie w tym momencie życia dysponują największą ilością czasu – którą chętnie poświęcają psiakowi! Co ciekawe – sporo osób starszych ulega namowom młodszych członków rodziny (na przykład dzieci czy wnuków), które same nie mają możliwości na to, aby zaopiekować się psem, a przy tym bardzo chcieliby mieć psa w rodzinie. To, o czym warto wspomnieć w tym miejscu to fakt, aby decyzja o dzieleniu życia z pupilem była jak najbardziej świadoma i przemyślana przez seniora. Pamiętajmy, że – choć dla wielu z nas może być to trudne do zrozumienia – nie wszyscy odnajdują się wśród psiaków, dlatego tak ważne jest, aby senior samodzielnie zdecydował o ewentualnym kupnie czy adopcji czworonoga.

seniorka cieszy się z czasu spędzonego z psem

Jaki pies dla seniora?

To, jaki pies będzie odpowiedni dla seniora, zależy od wielu czynników. Jednym z nich jest aktywność – bądź jej brak – na co dzień, co może znacząco wpłynąć na dobór określonej rasy. Jak wiemy – część psów wymaga znacznie większej aktywności niż inne, dobrze odnajdujące się w zaciszu domowych. Jeśli senior czuje się na siłach, aby codziennie intensywnie spacerować z czworonogiem, lubi sport, ruch i spędzanie czasu na zewnątrz – ma znacznie większy wybór niż osoba starsza, która większość swojego czasu woli spędzać jednak w domu. Niezależnie od tego czy postawimy na rasę aktywną i żywą czy nieco spokojniejszą, wymagającą mniej aktywności – pies dla seniora niesie wraz z sobą wiele korzyści! Chociaż pies w domu seniora może wspaniale odnaleźć się w domowej, rodzinnej atmosferze – pełnej spotkań z dziećmi, wnukami czy przyjaciółmi – nie możemy zapominać o tym jak wielu osobom starszym codziennie doskwiera samotność (na przykład po odejściu bliskiej osoby – chociażby partnera). Bez wątpienia miłość psa, wspólne spacery, zabawy i pieszczoty sprawią, że życie w „jesieni życia” znów stanie się piękne i wartościowe dla wielu seniorów!

Duże psy dla osoby starszej – jakie rasy będą najbardziej odpowiednie?

Czy duży pies aby na pewno nada się dla seniora? Tak – o ile osobie starszej nie brakuje aktywności, werwy i energii na co dzień. W innym razie nasz duży pies może nie tylko stać się znudzony, zniecierpliwiony i zniechęcony (z powodu niezaspokojenia swoich potrzeb), ale nawet popaść w psią depresję. To, co sprawdzi się w przypadku psa dużej rasy, to także spora posesja – na której nasz senior może wypuścić psiaka, a więc zadbać o jego aktywność na co dzień. Jeśli duży psiak powinien pełnić także funkcję stróża – warto wybrać rasy typowo do tego przeznaczone, jednak w tej sytuacji warto pamiętać o tym, że rasy takie jak owczarek niemiecki, podhalański, doberman czy nieco mniejszy yorkshire terrier (tak, yorki są wspaniałymi stróżami – na co niekoniecznie wskazują ich rozmiary!) wymagają właściwego szkolenia – najlepiej pod okiem doświadczonego behawiorysty. Nie ulega wątpliwości, że wśród seniorów większym zainteresowaniem cieszą się psiaki mniejsze – jednak seniorzy przyzwyczajeni do dużych ras w młodości, nadal chętnie wybierają pupili sporych rozmiarów!

Jaka mała rasa dla seniora?

Do najpopularniejszych, polecanych seniorom psów małych ras należy – z oczywistych względów – maltańczyk, shih-tzu, pekińczyk czy nieduży pudel. Przedstawiciele małych ras wspaniale odnajdą się zarówno w domu, jak i mieszkaniu – nie wymagają tak dużej przestrzeni (jak większe psy), uwielbiają relaks z opiekunem na domowej kanapie, a jeśli chodzi o aktywność… wystarczą im trzy spacery dziennie! Małe rasy są też niezwykle urocze – jednak traktowanie ich w kategorii „maskotek” (niezależnie od tego czy decydujemy się na nie w kontekście towarzyszy seniorów czy dzieci) jest absolutnie karygodne i nigdy nie powinno mieć miejsca. Kiedy senior decyduje się na psiaka – powinien mieć na uwadze także fakt, że jeśli podupadnie na zdrowiu, w jego obowiązku pozostanie zapewnienie psu odpowiedniej opieki. Niestety – bardzo często pochopne branie psa pod swój dach przez osobę starszą, kończy się trafieniem czworonoga do lokalnego schroniska dla bezdomnych zwierząt.

Pies dla seniora – jakie cechy powinien mieć?

Nie od dziś wiadomo, że pies jest najlepszym przyjacielem człowieka – jednak czas emerytury nie jest najlepszym momentem na to, aby brać pod swój dach rasy niezwykle żywiołowe, wymagające odpowiedniego doświadczenia, umiejętności, wiedzy o ułożeniu danej rasy. Oczywiście – senior, który kocha zwierzęta i chce poznać specyfikę danej rasy, jak najbardziej może zagłębić się w cenne informacje o niej, jednak część ras (szczególnie psów uznawanych za trudne w ułożeniu, wykazujące skłonności do agresji) nie są zalecane seniorom. Wybierając psa dla osoby starszej zadbajmy o to, by postawić na rasę spokojną, posłuszną, przyjazna w stosunku do innych ludzi i zwierząt. Chociaż z powodzeniem możemy wybierać dziś spośród setek różnych ras – wybierzmy te, o których co nieco wiemy, które znamy być może z własnych doświadczeń czy domów znajomych. Jednak cechy charakteru pupila to nie wszystko, na co powinniśmy zwrócić uwagę – zadbajmy również o to, aby dobrać rasę psa do swoich możliwości finansowych (tak, aby być gotowym na ewentualny zakup leków czy dodatkowe wizyty w gabinecie weterynaryjnym).

duży pies ze swoją opiekunką

Pies dla seniora – podsumowanie

Czy pies dla seniora to dobry pomysł? Tak – o ile sam senior jest nim zainteresowany. Pies nie tylko wnosi radość do naszego domu, pomaga przezwyciężyć samotność czy mobilizuje do spacerów i zabaw, ale także działa terapeutycznie – obniżając stres (nie tylko osób starszych!). Co ciekawe – spanie z pupilem w jednym łóżku to sprawdzony sposób na bezsenność, dlatego jego obecność w domu seniora może znacząco podnieść jakość jego życia! Pamiętajmy jednak, że – w momencie kiedy senior będzie musiał udać się do szpitala czy przeprowadzić się do miejsca, w którym zabronione jest posiadanie psów (na przykład do tak zwanych „domów seniora”) – odpowiedzialnością samego w sobie opiekuna psa oraz jego bliskich jest zorganizowanie mu nowego domu bądź domu tymczasowego.