Chociaż średniej wielkości psiak rasy kishu – o pięknej, umięśnionej i silnej sylwetce oraz dużej potrzebie aktywności – kojarzy się głównie z polowaniami i Japonią, ten pełen wdzięku i uroki pupil fantastycznie sprawdzi się w roli domowego towarzysza! Kishu nie jest zbyt popularną rasą w naszym kraju – co więcej, nie jest dobrze znany na terenie całej Europie, ponieważ… niezwykle rzadko występuje poza Japonią! Niezależnie od tego czy stoimy przed decyzją przyjęcia wiernego kishu pod swój dach – mając sposobność sprowadzenia czworonoga zza granicy – czy też najzwyczajniej w świecie interesują nas cechy tej nietuzinkowej rasy, warto poznać zasady jej treningu, żywienia czy regularnej pielęgnacji! To, czego nie można odmówić bystrym psom rasy kishu, to ich przyjazne nastawienie. Owszem, ze względu na swoją sylwetkę, jak najbardziej mogą wzbudzać respekt – jednak szkolone pod okiem doświadczonego opiekuna czy behawiorysty, mogą przynieść wiele radości do domu, w jakim przyjdzie im zamieszkać! Skąd pochodzi ta czarująca rasa, jak o nią dbać i co warto wiedzieć o kishu zanim podejmiemy decyzję o jego zakupie? Przychodzimy z podpowiedziami!
wzrost: 43-49 cm (suczka), 49-55 cm (samiec)
waga: 20-25 cm
długość życia: 11-13 lat
Kishu – jaka jest historia rasy?
Kishu to inteligentna, aktywna rasa psa – należąca do grupy psów pierwotnych. Jak sama nazwa wskazuje – pochodzi z Japonii (podobno jego przodkowie żyli na terenie Japonii już 3000 lat temu!). Sama nazwa psiaka wywodzi się z rejonów o tym samym nazewnictwie – znajdujących się w prefekturze Mie i Wakayama. Chociaż wielu miłośników psów kojarzy kishu z polowaniami – nie wszyscy wiemy na jakiego typu zwierzynę miały polować psiaki. Jak się okazuje, kishu hodowano stricte pod polowania na sarny, jelenie i dziki – w górskim otoczeniu. Silna, umięśniona sylwetka psiaka pozwalała im więc nie tylko na bezproblemowe, nierzadko wielogodzinne wycieczki po górach, ale także na skuteczne polowanie. To psy czujne, wierne i bystre – potrafiące skupić się na swoim celu. To rasa niezwykle wytrzymała, a przy tym dostojna, harmonijna – być może właśnie dlatego wzbudza tak wielkie zainteresowanie (nie tylko wśród opiekunów średnich i dużych psów!). Chociaż naturalnie funkcjonowanie z pupilem rasy kishu jest łatwiejsze dla obu stron w domach – zapewniając mu odpowiednią ilość aktywności, jak najbardziej damy sobie radę także w mieszkaniach!
Jak wygląda kishu?
Kishu bardzo mocno kojarzy się z umaszczeniem w kolorze białym – jednak to niejedyna wersja kolorystyczna w jakiej występuje! Pupil tej wyjątkowej rasy może być też sezamowy lub rudy – natomiast rzeczywiście najczęściej występuje w odmianie białej (i to ona uznawana jest dziś za jedyną prawidłową). Jak wspominaliśmy – to pupil średniej wielkości, dobrze zbudowany i silny. To, co wyróżnia kishu to wyprostowane, charakterystyczne dla szpiców uszy – oraz zakręcony ogon. Co ciekawe, posiadają gładką sierść i miękki, ukryty pod nią podszerstek – co warto wziąć pod uwagę, wybierając psiaka pod kątem możliwości pielęgnacyjnych (a konkretnie – ile czasu możemy poświęcić dziennie na wyczesywanie swojego pupila). Nie wszyscy wiedzą, że ta wspaniała, inteligentna rasa psa od wielu lat nie zmieniła swojej aparycji – również koloru oczu, które pozostają brązowe. To, na co warto zwrócić szczególną uwagę, zastanawiając się nad muskularnym kishu – to jego harmonijna sylwetka, która nie wyklucza ogromnej wytrzymałości (co sprawdzi się w przypadku osób aktywnych, chcących spędzać czas z psiakiem na przykład podczas wycieczek do lasu i nie tylko!).
Kishu – jaki ma charakter?
Kishu to psy wierne, oddane, dzielne – jednak ze względu na swoją dużą niezależność i upór (które wynikają po prostu z faktu stanowienia jednej z ras pierwotnych!) – nie są polecane jako pierwszy psiak, dla niedoświadczonych, początkujących opiekunów. Pupile tej nietuzinkowej rasy są niezwykle inteligentne, lubią też aktywność – zarówno fizyczną, jak i intelektualną. Pozostawienie kishu bez żadnej formy aktywności na długi czas – może doprowadzić do sporej irytacji psa (dlatego tak ważne jest, aby pożytkować mu czas – tak, by nasz psiak się nie nudził). To pies, który łatwo się uczy – dobrze jest zacząć jego szkolenie już w okresie szczenięcym oraz zwrócić szczególną uwagę na prawidłową socjalizację pupila (aby kontakty z innymi psami w późniejszym czasie nie wiązały się z problemami, warto skorzystać chociażby z serii spotkań z behawiorystą – czyli z tak zwanego „psiego przedszkola„). Niestety, spacery z pupilem mogą na początku okazać się bardzo uciążliwe – ze względu na mocno rozwinięty instynkt myśliwski, a więc skłonność psa do ucieczek, warto puszczać go wolno wyłącznie na ogrodzonych posesjach, a podczas codziennych wędrówek, wykorzystywać sprawdzoną i jakościową smycz.
Jakie aktywności dla psa rasy kishu?
Ponieważ rasa kishu została stworzona na potrzeby myśliwych – aby polować na sarny, jelenie i dziki – najlepszą aktywnością, którą możemy zastosować zarówno mieszkając w domu, jak i w bloku – będzie użycie maty węchowej. W zależności od potrzeb psiaka – możemy ukrywać w niej zarówno smakołyki, które pupil dostaje raz czy dwa razy dziennie, jak i posiłki (to rozwiązanie szczególnie poleca się czworonogom, które jedzą wolno i nerwowo – wówczas tego typu działanie może spowolnić proces jedzenia psa, a co za tym idzie, pozytywnie wpłynąć na jego trawienie). Kishu spodobają się też intensywne spacery oraz wędrówki – do których, naturalnie, jest przyzwyczajony! Jeśli chodzi o zabawę psa rasy kichu z innymi – należy być uważnym (szczególnie wtedy, gdy nasz czworonóg bawi się z mniejszymi od siebie psami, które może uznać za… zwierzynę łowną). Pamiętajmy, że pełen energii, błyskotliwy kishu potrzebuje na co dzień sporo aktywności – dlatego zanim zdecydujemy się na tak wymagającego pod tym kątem pupila, warto zastanowić się czy aby na pewno damy radę zapewnić mu tyle ruchu, ile dokładnie potrzebuje.
Szkolenie kishu – co warto wiedzieć?
Ze względu na swoją dużą niezależność – szkolenie kishu powinno odbywać się zawsze przy zachowaniu pełnej konsekwencji. Niestety, jeśli damy naszemu psu „wejść na głowę” – bardzo szybko mogą pojawić się kolejne problemy behawioralne (ponieważ wyczuje on, że nie musi posiadać wobec nas respektu, że na wiele mu pozwolimy). Kluczem do prawidłowego szkolenia kishu jest wyznaczenie mu granic – a więc hierarchii w życiu psa (tak, aby wiedział kto jest opiekunem, a co za tym idzie, kto ma ostatnie słowo w domu). Czasem – szczególnie w przypadku niedoświadczonych opiekunów – sprawdzi się konsultacja z behawiorystą, jednak warto pamiętać, że nawet najbardziej kompetentny i doświadczony „psi psycholog” nie wyręczy nas w pracy nad zachowaniem psa. Owszem – spotkanie z nim może okazać się pomocne, natomiast rzeczywistą pracę zawsze wykonujemy z psem w domu, podczas codziennych sytuacji. Jeśli chcemy zamieszkać pod jednym dachem wraz z kichu i innymi pupilami (na przykład gryzoniami) – dobrze, by nasz psiak pojawił się w mieszkaniu czy domu wtedy, kiedy inne, mniejsze zwierzęta będą się już w nim znajdować.
Pielęgnacja kishu – jak wygląda?
Kishu posiada gładki, prosty włos okrywowy oraz miękki, przyjemny w dotyku podszerstek – co sprawia, że wymaga regularnej, przemyślanej pielęgnacji. Ze względu na swoją łatwo brudzące się, białe umaszczenie – codzienne wycieranie łapek oraz ewentualnych innych, ubrudzonych po spacerze części ciała psa, stanowi konieczność dla jego opiekunów. Przede wszystkim – pielęgnowanie kishu wymaga regularności (zarówno pod katem wyczesywania sierści psa, jak i jej mycia). O ile zbyt częste kąpiele nie są zalecane – o tyle jak najbardziej warto zaopatrzyć się w ręcznik, ciepłą wodę i bezpieczne dla psiaka kosmetyki pielęgnacyjne o naturalnych składach. Dobrą wiadomością dla właścicieli czworonogów jest fakt, że sierść pupila raczej nie kołtuni się – a systematyczne czesanie jest konieczne wyłącznie w okresie linienia. Oczywiście, im szybciej przyzwyczaimy psiaka do zabiegów pielęgnacyjnych – takich jak higiena oczu, uszu, zębów czy też obcinanie pazurów – tym większe prawdopodobieństwo, że nasz psiak z miesiąca na miesiąc będzie znosił je lepiej!
Zdrowa dieta pupila rasy kishu
Nie jest tajemnicą, że kishu potrzebują na co dzień wiele aktywności – dlatego też spalają znacznie więcej kalorii niż psiaki w typie „kanapowca”. Przede wszystkim, aby nasz ukochany pupil mógł zachować dobre zdrowie, formę i samopoczucie – niezbędne jest skomponowanie jego codziennej diety tak, aby zawierała wszystko to, czego potrzebuje. Najważniejszym elementem jest tu oczywiście białko – które znajdziemy w niemalże każdej karmie. Grunt, by mięso – a więc cenne źródło białka – zawarte w wybranym przez nas produkcie, było jak najlepszej jakości. Nie oszczędzajmy na jedzeniu dla pupila – ponieważ to właśnie ono odpowiada za jego poziom energii w ciągu dnia, stan skóry czy wygląd sierści. Codzienną dietę urozmaicajmy smaczkami – które pozwolą nam przeprowadzać naukę komend jeszcze bardziej efektywnie, a jeśli nasz psiak tego potrzebuje (ponieważ ma niedobory konkretnych składników odżywczych) – wprowadźmy suplementację (zawsze jednak stosujmy ją pod czujnym okiem weterynarza!). Im lepszą, bardziej jakościową karmę dla psa wybierzemy – tym, na szczęście, mniejsze prawdopodobieństwo, że niechciane niedobory w ogóle będą miały miejsce.
Zalety posiadania kishu
Kishu to inteligentny, wytrzymały, pojętny psiak – uwielbiający czas z opiekunem, aktywności, poznawanie nowych rzeczy. To pies o mocno rozwiniętym instynkcie łowczym – dlatego jego zamieszkiwanie pod jednym dachem z innymi, szczególnie mniejszymi od siebie pupilami, może wymagać wsparcia behawiorysty. Chociaż większości z nas ta unikatowa, niestety rzadko występująca poza Japonią rasa, kojarzy się głównie z polowaniami – kishu doskonale odnajdzie się w roli towarzysza rodziny. To psiak, który potrzebuje konsekwentnego, stanowczego opiekuna – dlatego tak ważne jest, aby już od szczenięcia rozpocząć szkolenie swojego psa. Jego imponująca, najczęściej biała sierść, muskularna budowa ciała oraz pełne uroku, brązowe oczy sprawiają, że jego niezwykła aparycją na długo pozostaje w naszej pamięci. Jeśli marzymy o psiaku, z którym śmiało będziemy mogli spędzać sporo czasu na świeżym powietrzu, próbując coraz to nowych aktywności, a przy tym uwielbiamy szkolenia czworonogów – postawmy na błyskotliwego, rezolutnego kishu, który wniesie do naszego domu całe mnóstwo pozytywnej energii!
Wady posiadania kishu
Wyzwaniem, przed jakim stają opiekunowie wdzięcznego, inteligentnego psiaka rasy kishu, jest z całą pewnością ich duża potrzeba aktywności oraz „ujarzmienie” instynkt łowczego, jaki naturalnie w sobie posiadają. Zajmując się uroczym kishu – właściciel psa musi pamiętać o smyczy (tak, by zminimalizować ryzyko ucieczki pupila). Jeśli już teraz wiemy, że nie jesteśmy w stanie zapewnić psu aktywności w postaci nie tylko standardowych, trzech spacerów dziennie (o umiarkowanej intensywności), ale także regularnych wycieczek, wizyt na placu zabaw dla psów czy wybiegu (jeśli nie mieszkamy z psem w domu z posesją) – wówczas warto postawić na inną, nieco mniej wymagającą na tej płaszczyźnie rasę. Przyzwyczajenia do pewnej rutyny wymagać będzie też pielęgnacja psa – mowa tu nie tylko o dbałości o jego sierść, ale także o przecieranie oczu, obcinanie pazurków czy codzienne mycie zębów pupila specjalnie przeznaczonymi do tego środkami. Sporą wadą rasy jest jej niewielkie występowanie poza Japonią – dlatego jeśli marzy się nam szczenię, prawdopodobnie jego sprowadzenie będzie wymagać niemałego wysiłku. Za psa rasy kishu musimy zapłacić od 2 do 3 tysięcy dolarów – nie licząc kosztów sprowadzenia pupila do Polski.
Kishu – podsumowanie
Czy kishu jest dla Ciebie? Tak, jeśli uwielbiasz aktywność pod każdą postacią – a przy tym nie przeraża Cię wizja regularnej pielęgnacji pupila. O ile pielęgnacja psa rasy kishu rzeczywiście wymaga regularności, a więc i doskonałej organizacji – o tyle żywienie psiaka nie jest już tak skomplikowane. Kishu to z reguły psy o dobrym zdrowiu – potrafiące słuchać swojego opiekuna (o ile nie utraciły do niego respektu). To czworonogi inteligentne, pojętne, wierne i pracowite – najbardziej lubią treningi z matami węchowymi, które pomagają „wyładować” im silną potrzebę polowania. Jeśli zastanawiasz się nad tą wyjątkową rasą psiaka – zwróć uwagę na jej umaszczenie, ponieważ dziś zaledwie jedno z nich (wyłącznie białe) uznawane jest za pożądane, zgodne ze wzorcem rasy.
