Pies z dzieckiem w domu – co powinieneś wiedzieć?

Psy są znane z tego, że są najlepszymi przyjaciółmi człowieka. Ich obecność potrafi przynieść nam wiele radości i korzyści psychicznych. Czasami bywa tak, że to pies jest stroną, która musi zaakceptować nowego członka rodziny, jakim jest dziecko, jeżeli oczywiście był w domu jako pierwszy. Z drugiej strony może być jednak inaczej – kiedy to dziecko się rodzi, a dopiero po czasie decydujemy się na pupila. W tym drugim wypadku, wybierając szczeniaka, raczej nie musimy się martwić o zgrzyty i groźne sytuacje. Małe psy, podobnie jak dzieci, lubią się bawić, a jeżeli są z nami od małego, potrafią niezwykle emocjonalnie zaangażować się w więź z człowiekiem. Dlatego warto się przyjrzeć sytuacji, kiedy to dojrzały pies musi zrozumieć, że w rodzinie pojawiła się nowa istota. Co należy wiedzieć o wychowaniu dziecka w obecności psa? Wiedza na temat tego, jak zarządzać psem żyjącym obok dziecka, jest kluczowa dla stworzenia harmonijnej i bezpiecznej przystani dla wszystkich domowników. Przede wszystkim chodzi też o bezpieczeństwo naszego dziecka. Co więcej, uczenie dzieci samodzielności, szacunku i empatii poprzez interakcje z psem jest równie ważne i ma ogromny wpływ na rozwój naszej pociechy.

Spis Treści:

Rola psa w życiu dziecka

Mimo że dziecko i pupil w domu brzmi jak zapowiedź kłopotów, to jednak posiadanie psa w domu, w którym dorasta maluch, ma duży wpływ na jego rozwój. Wspólne dorastanie z psem, kotem lub innym zwierzęciem domowym może rozwinąć u dziecka empatię i poczucie odpowiedzialności, a jednocześnie zapewnić mu wiernego przyjaciela. Ważne jest, by rodzice zapewnili obu stronom odpowiednie wskazówki i modele zachowań, co wbrew pozorom może być jednakowo trudne, jeżeli mówimy o małym dziecku. Rolą psa jest nie tylko towarzyszenie maluchowi, ale i pełnienie także i innych funkcji. Nierzadko zdarza się, że psy poświęcają się dziecku, to znaczy potrafią całą noc spędzić przy łóżeczku, strzegąc dziecko. Jako zwierzęta o wysokim ilorazie inteligencji rozumieją, że człowiek podczas snu jest bezbronny, a tym bardziej małe dziecko. Co więcej, zarówno psy, jak i koty zdają sobie sprawę, że strzegą dziecko, a nie dorosłego osobnika. Być może właśnie to jest dla nas takie urocze. Jednak, aby taki scenariusz mógł się ziścić, musimy odpowiednio nastawić ku sobie dziecko oraz pupila. Jak zrobić to umiejętnie? Przede wszystkim dobrze jest się zainteresować w kwestii teoretycznej, czyli po prostu poczytać na ten temat.

Rozwój dziecka a obecność psa w domu

Wspólne dorastanie z psem lub innym zwierzakiem domowym uczy dziecko empatii i odpowiedzialności. Zwiększa także wrażliwość malca, co korzystnie wpływa na ogólne wychowanie dziecka. Już pod koniec XX wieku zauważono te zależności, prowadząc badania w tym kierunku. W dużym skrócie wychowanie dziecka w towarzystwie psa przynosi liczne korzyści w różnych obszarach rozwoju, wpływając na aspekty fizyczne, intelektualne, emocjonalne, jak i społeczne u dziecka. Malec zdobywa umiejętności odpowiedzialności za opiekę nad swoim psim towarzyszem, rozwija wrażliwość, ucząc się potrzeb innego stworzenia, doświadcza miłości i empatii, ale także staje się bardziej świadome na cierpienia ludzi i zwierząt. Wychowanie psa z dzieckiem wpływa korzystnie też na jego ciekawość świata, koncentracje, kontrolę emocji, radzenie sobie ze stresem, poczucie bezpieczeństwa, samoakceptację i otwarcie na świat. Jest tego całkiem sporo, ale nauka dowodzi, że pupil i dziecko to dobre połączenie, o ile podejdzie się do tego z planem oraz z głową. Równie ważne jest zauważenie, że wpływ psa na rozwój dziecka nie ogranicza się wyłącznie do sfery emocjonalnej, ale ma również fizyczne następstwa. Ogólnie mówiąc, pieszczoty i przytulanie zwierzęcia zwiększają poziom oksytocyny – hormonu odpowiedzialnego za uczucie szczęścia i miłości, jednocześnie zmniejszając poziom stresu. Dlatego też spędzanie czasu z psem lub kotem wzmacnia poczucie bezpieczeństwa i buduje otwartość na świat. Zwierzęta przyczyniają się do rozwoju zarówno małego dziecka, jak i starszego.

Noworodek w domu – jak przyzwyczaić psa?

Decyzja o psie w rodzinie, w której pojawiło się dziecko, musi być przemyślana i odpowiedzialna – szczególnie wtedy, kiedy nie decydujemy się na szczeniaka lub mamy już psa w naszym domu. Warto zauważyć, że nie wszystkie zwierzęta są jednocześnie łatwe do zaakceptowania i współistnienia. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, która rasa psa może być bardziej odpowiednia dla dzieci, a która może stanowić pewne wyzwanie. Nie każde zwierzę jest równie tolerancyjne wobec innych. Pies ze schroniska, na przykład, może mieć swoje przyzwyczajenia, traumy i przeżycia, a to może negatywnie wpływać na jego zachowanie. Należy pamiętać, że pies, tak samo, jak człowiek, może nie tolerować niektórych zachowań lub osób – dlatego w tej kwestii zaleca się dużą ostrożność. Są natomiast pewne rady i zalecenia, które mogą pomóc we wzajemnej asymilacji psa i dziecka. Na przykład przed narodzinami dziecka możesz przygotować psa na obecność nowych zapachów. Warto jest przynieść do domu pieluszkę lub ubranko noworodka i pozwolić psu powąchać przedmiot, umieszczając go w miejscu, w którym pupil najczęściej przebywa. To pozwoli psu stopniowo przyzwyczajać się do nowych zapachów, zanim dziecko na stałe trafi do domu. Podobnie działa zapoznawanie się psa z wyposażeniem dziecięcym – stopniowo wprowadzaj elementy wyposażenia dziecięcego, takie jak łóżeczko, fotelik czy kojec, aby pies mógł zapoznać się z nimi i przyzwyczaić się do ich obecności. Dzięki temu pies będzie odczuwał znacznie mniejszy niepokój – a o to przecież nam chodzi! Kolejnym sposobem jest nagradzanie psa (np. smakołykami) za dobre zachowanie przy dziecku – to buduje pozytywne skojarzenia i wzmacnia więź między psem a człowiekiem. Kontroluj pierwsze spotkania obu stron, a w ostateczności postaw na porządne szkolenie psa.

Jak nauczyć psa ostrożności przy małym dziecku?

Nauka relacji między psem a dzieckiem wymaga zaangażowania zarówno naszego dziecka, jak i pupila. Obie strony muszą wyrazić chęć interakcji i nie ma co zmuszać do tego czworonoga, bo może się to skończyć zupełnie inaczej (np. nieszczęśliwym wypadkiem). Jak się za to zabrać? Sposobów jest kilka. Dobrym sposobem jest karmienie psa przez dziecko – koniecznie z odpowiedniego dystansu. Warto zapewnić dziecku kilka smakołyków i poprosić je, aby zawołało psa. Następnie należy zachęcić dziecko do karmienia lub delikatnego pogłaskania psa (jeżeli mu ufamy), skupiając się na miejscach, które pies lubi, takich jak łopatki czy grzbiet. Jednocześnie ważne jest, by pilnować, żeby dziecko nie szarpało psa za sierść ani nie ciągnęło go za uszy. W ten sposób pies zacznie kojarzyć kontakty z dzieckiem jako coś przyjemnego i pozytywnego. Przepyszny smaczek za każdym razem dobitnie mu o tym przypomni. Druga porada dotyczy stref bezpieczeństwa i jest dobra w przypadku naprawdę małych dzieci – mianowicie chodzi o to, że pies i dziecko nie powinni przebywać sami w tym samym pokoju. Dobrym pomysłem jest zastosowanie bramki oddzielającej obie strefy dużego pomieszczenia – np. salonu. W ten sposób maluch będzie bezpieczny, a pies powoli się do niego przyzwyczai. Oprócz tego jest jeszcze jedna istotna zasada – dziecku nie wolno samemu podchodzić do odpoczywającego psa. Sen dla tych zwierząt jest niezwykle ważny, a nagłe wybudzenie pupil może odebrać jako atak i w konsekwencji odpowiedzieć agresją. Maltretowanie psa to również coś, czego powinniśmy się wystrzegać – naucz dziecko odpowiedniego dotykania czworonoga, gdy tylko zacznie rozumieć, gdzie leży granica.

Jak dziecko może bawić się z psem?

Jak wspomnieliśmy, dobrym sposobem na pierwsze interakcje dziecka z psem jest rzucanie pupilowi smakołyków, co jest bezpieczne dla najmłodszych. Podobnie zadziała metoda z rzucaniem piłki i aportowaniem, lecz tutaj ważne jest, by wytłumaczyć dziecku, aby podnosiło zabawkę dopiero wtedy, gdy pies wyraźnie ją odstawi i zachęci młodego człowieka do podniesienia jej. Piłkę może też zastąpić frisbee. Wspólny pobyt na świeżym powietrzu podczas spaceru to również ciekawa forma interakcji. Po zabawie dobrze jest nakarmić psa smakołykami w ramach nagrody. Rolą rodzica podczas zabawy jest przede wszystkim kontrolowanie zachowań psa i malca, dopasowanie rodzaju zabawy do tego, co lubi nasz pies, obserwacja i kontrola nad strefami komfortu obu stron. Ważne jest, aby pamiętać, że bawiąc się z psem, dziecko powinno być zawsze pod nadzorem dorosłego. Dziecko powinno szanować przestrzeń psa i unikać wszelkich zachowań agresywnych, które mogą go stresować lub zagrażać. Ważne jest również nauka dziecka o oznakach dyskomfortu u psa i natychmiastowe zakończenie zabawy, jeśli pies daje sygnały, że chce odpocząć lub jest zestresowany. Z czasem można wprowadzić nowe, bardziej angażujące zabawy np. trening podstawowych poleceń. Dziecko powinno być jednak bardziej świadome, a pies dawno oswojony z najmłodszym członkiem rodziny.

Jak rozwiązać nieporozumienie między psem a dzieckiem?

Należy mieć na uwadze, że małe dziecko samo uczy się, jak funkcjonować w obecności psa. Jeśli chcemy nauczyć je odpowiednich zachowań, musimy najpierw sami utrzymać prawidłową relację z naszym czworonogiem – w czym pomoże nam doświadczony behawiorysta. Dorośli, którzy mają trudności z panowaniem nad psem, raczej nie nauczą dziecka, jak prawidłowo odnosić się do czworonoga. Co więcej, z powodu rodzica podnoszącego głos i wykazującego frustrację, dziecko również może naśladować takie zachowanie. Istnieje jednak niebezpieczeństwo, że pies będzie tolerować nerwowe zachowanie od dorosłych, ale nie od dziecka, które jest mniejsze i słabsze – a to może spowodować groźne sytuacje. Warto dbać o spokój i równowagę w relacji z psem, ponieważ ryzyko agresywnego zachowania psa wobec dziecka zdecydowanie wzrasta, gdy występują konflikty między psem a dorosłymi. Oczekując stonowania zarówno od dziecka w obecności psa, jak i od psa, gdy jest z dzieckiem, sami musimy być oaza spokoju. Są różne sposoby na rozwiązywanie konfliktów. Oczywiście na samym początku można wytresować psa i oczekiwać od niego wzorowego zachowania. Drugim sposobem jest odpowiednia edukacja dziecka. Ale jeżeli dojdzie już do nieporozumień, dobrze jest postawić na separację w przypadku stresu. Jeśli zarówno pies, jak i dziecko wykazują oznaki stresu lub niepokoju podczas interakcji, najlepiej jest je na chwilę odseparować. Pozwól psu odpocząć w swoim bezpiecznym miejscu, a dziecko skoncentruj na innych zajęciach. To pozwoli im na regenerację i złagodzi napięcie.

Jak nauczyć dziecko opieki nad psem?

Własne zwierzątko to marzenie niemalże każdego dziecka. Te często pragną mieć zwierzątko na pewnym etapie swojego rozwoju, częściowo pod wpływem obserwacji zwierząt w swoim otoczeniu, takich jak psy, koty czy inne domowe pupile. Dla dziecka zwierzę wydaje się idealnym towarzyszem i spełnieniem marzeń. Jednak z perspektywy dorosłego, wprowadzenie nowego członka do rodziny to przede wszystkim dodatkowe obowiązki, codzienne spacery, a przede wszystkim – dodatkowe wydatki. Co więcej, dokładne wyjaśnienie dziecku, że zwierzę to nie tylko zabawka, ale długoterminowe zobowiązanie, może być trudne, jednak jest niezwykle istotne. Dziecko musi zrozumieć, że opieka nad czworonożnym przyjacielem to odpowiedzialność, której nie można zaniedbać po kilku dniach, zapomnieć o nim, ani, co gorsza, pozbyć się go „bo się znudził”. Jako odpowiedzialni rodzice czy opiekunowie naturalnie mamy pewne obawy dotyczące zdolności naszego dziecka do radzenia sobie z nowymi obowiązkami oraz konsekwencji w działaniu. Martwimy się, że nowy towarzysz może szybko stracić zainteresowanie dziecka, a wszystkie obowiązki spadną na nas. Oprócz rozmów i wyjaśnień dotyczących odpowiedzialności za zwierzę istnieje kilka sposobów, jak możemy przygotować dziecko na tę sytuację. Jeśli zamierzamy adoptować psa, możemy wcześniej zaproponować sąsiadom lub rodzinie opiekę nad ich psem. Dzięki temu dziecko będzie miało okazję doświadczyć, ile czasu i wysiłku wymaga opieka nad czworonożnym przyjacielem – zobaczy, jakie codzienne zadania muszą być wykonane, jak spacer staje się obowiązkiem, nawet w trudnych warunkach pogodowych, gdy chcielibyśmy pozostać w domu. Ponadto, dziecko musi nauczyć się utrzymywać porządek. Pies może zainteresować się i zniszczyć bądź schować pozostawione na wierzchu przedmioty, dlatego nie możemy zostawiać rozrzuconych zabawek czy ubrań.