Psiaki małych ras to bez wątpienia pełne uroku czworonogi – nie tylko ze względu na swoją niewielkich rozmiarów budowę ciała, ale także naturalny wdzięk, którym emanują! Grupa „małych psów” obejmuje wszystkie te rasy, które osiągają maksymalnie 40 cm oraz ważą do 10 kg – w przypadku wyższego wzrostu czy większej wagi, z powodzeniem można mówić już o „średnich psach”. Małe psy doskonale odnajdują się na nawet bardzo małych przestrzeniach – dlatego są tak chętnie wybierane przez osoby mieszkające w bloku, na przykład w tak zwanej „kawalerce”. Dzięki swojej drobnej, filigranowej budowie ciała – bez problemu mogą być „transportowane” z miejsca na miejsce, na przykład przy pomocy… torebki! Dużym zagrożeniem dla psów małych ras, a przy tym nie lada kontrowersją z tego wynikającą jest – niestety, wciąż bardzo częsta – pokusa traktowania małych psów niczym zabawek. Co więcej, decydując się na psiaka małej rasy w przypadku posiadania dzieci – należy zachować wobec czworonogów szczególną ostrożność!
Jakie cechy charakteru wykazują małe psy?
Chociaż nie powinno się „pakować” wszystkich przedstawicieli małych ras „do jednego worka” – istnieją pewne cechy, które rzeczywiście mogą określać psiaki niewielkich rozmiarów. Chociaż pupile małych ras mogą wydawać się niezwykle delikatne i łatwe w ułożeniu – nic bardziej mylnego! Jeśli od okresu szczenięcego nie weźmiemy się za solidną pracę z naszym małym pieskiem – prawdopodobnie stanie się on niezwykle rozpieszczony. Przemyślane, dopasowane do potrzeb psa i opiekuna szkolenie z behawiorystą to podstawa, do której warto podejść nie jak do zbędnego wydatku, ale rzutującej na naszą przyszłość inwestycji. Małe psy – ze względu na to, że doskonale zdają sobie sprawę w jaki sposób je traktujemy (a więc często z przesadą, nadmiernie rozpieszczając) – mogą wykorzystywać naszą atencję i zaangażowanie. Łobuzujące yorki, szczekające na innych maltańczyki czy rozbrykane psy rasy chihuahua można spotkać dziś na wielu polskich ścieżkach – niestety, opiekunowie psów, którzy zbyt późno zdają sobie sprawę z problemu behawioralnego, bardzo często są już mocno zdemotywowani, by rozpocząć pracę z psem w wieku trzech, czterech, a może nawet pięciu lat.
Czy małe psy często szczekają?
Rozmawiając z miłośnikami psów, bardzo często można odnieść wrażenie, że to właśnie psy małych ras uznawane są za te najgłośniej i najczęściej szczekające. Ile jest w tym prawdy? Jak zawsze – pewna cząstka. Rzeczywiście, małe psy lubią sporo szczekać – jednak szczekanie, a więc komunikowanie psa o czymś (dla niego) istotnym – może wynikać z szeregu czynników. Mały pies – jeśli nie jest odpowiednio szkolony i dyscyplinowany od najmłodszych lat – może, kolokwialnie rzecz ujmując, „wchodzić nam na głowę”, wykorzystując ku temu między innymi znane i lubiane szczekanie. Jak radzić sobie z psem, który w ten sposób – widząc nasze zdenerwowanie i irytację – próbuje wymusić smakołyk, pójście w inną stronę na spacerze czy otrzymanie zabawki? Tutaj również wraca temat szkoleń – nawet jeśli nasz mały pies nie jest już szczeniakiem, praca z behawiorystą niezależnie od wieku psa, może przynieść nam naprawdę imponujące rezultaty! Wszystko zależy od zaangażowania w proces oraz naszego podejścia do nauki psa „od zera”.
W małym ciele… charakterek?
Chociaż małe psy przez wielu z nas określane bywają jako „słodkie” i „czarujące” (i rzeczywiście mają w sobie wiele naturalnego czaru!) – warto pamiętać o tym, że (podobnie jak psiaki średnich i większych ras) pochodzą od… wilka. Nawet jeśli ta informacja wydaje się nam co najmniej szokująca, gdy patrzymy na wdzięczne spojrzenie mopsa czy pekińczyka – małe psy także mają oraz potrafią pokazać swoje dynamiczne, charakterne oblicze! Czasem pokusa rozpieszczania psiaka i dogadzania mu jest silniejsza – jednak pamiętajmy, że nadmierne zgadzanie się na jego pomysły, nie tylko może mu nie posłużyć, ale także… zaszkodzić. Jeśli nasz mały psiak jest jedynym pupilem w domu i cała nasza (oraz innych członków rodziny) uwaga jest skupiona właśnie na nim – może złapać się na tym, że jest traktowany niczym „oczko w głowie”, a w przypadku pojawienia się „konkurenta” (dziecka bądź innego czworonoga) – dosłownie i w przenośni pokazać swoje pazurki.
Czym jest „syndrom małego psa”?
Czy wiesz, że w świecie behawiorystyki zwierząt istnieje „syndrom małego psa”? To wyżej wspomniane wymuszanie – na przykład szczekaniem – otrzymywania tego, czego w danym momencie chciałby nasz psiak. Wymuszanie może odbywać się również na inne sposoby – poprzez oznaczanie moczem, gryzienie, skakanie. Pamiętajmy, że bardzo łatwo jest wejść w krzywdzący psa mechanizm – zgadzając się na jego kaprysy. Pupil, któremu „odpuszczamy”, dostaje jasny komunikat: „moje gryzienie, skakanie czy oznaczanie moczem miejsca działa!”. Decydując się na wzięcie małego psiaka pod swój dach koniecznie miejmy na uwadze, że znacznie łatwiej jest nie nauczyć psa pewnych negatywnych zachowań niż oduczyć go ich, kiedy te – być może – zostały już przez czworonoga zapamiętane.
Jaka aktywność dla małego psa?
Niezależnie od tego czy jesteśmy dumnymi opiekunami maltańczyka, gryfonika czy buldożka – każdy mały pies, podobnie jak przedstawiciele większych ras, potrzebuje codziennej dawki ruchu. Błędnym jest myślenie, że mały psiak zadowoli się leżeniem na sofie. Owszem – mały psiak z oczywistych względów będzie potrzebował nieco mniej ruchu aniżeli dog niemiecki – jednak warto pamiętać, że aktywność (zarówno ta fizyczna, jak i intelektualna) odgrywa w jego rozwoju bardzo ważną rolę. Absolutnym minimum w przypadku opieki nad psem małej rasy są regularne spacery (przynajmniej 3 razy dziennie) oraz dodatkowe zajęcia ruchowe raz na jakiś czas, na przykład wyjście na plac zabaw dla piesków. Aktywność może być też zaspokajana w domu – dając pupilowi odpowiednie zabawki i gadżety, możemy zapewnić mu szereg pożądanych przez niego atrakcji!
Spacer z małym psem – jak się przygotować?
Niewątpliwą koniecznością podczas spaceru z małym psem jest jego właściwe zabezpieczenie go – przy pomocy obróżki bądź szelek. Niezależnie od tego, na który ze sposobów się zdecydujemy, warto pamiętać o jak najbardziej precyzyjnym doborze akcesoriów do rozmiaru psa. Jest to szczególnie ważne w przypadku przedstawicieli małych ras, którzy – jeśli szelki czy obróżka zostaną źle dobrane, będąc na przykład zbyt luźne i szerokie – może za nasz błąd przypłacić życiem. Niejednokrotnie w mediach mieliśmy okazję usłyszeć o przykrych wypadkach z udziałem małych psiaków, które zostały niewłaściwie zabezpieczone przez opiekuna. Inną kwestią jest puszczanie niewielkich rozmiarów psiaka wolno – pamiętajmy, że ewentualne ugryzienie przez większego psa może skończyć się dla niego śmiertelnie!
Na co chorują małe psy?
Wśród najpopularniejszych dolegliwości, dotykających psy małych ras są oczywiście alergie skórne oraz problemy z oddychaniem, wynikające z kłopotów z tchawicą. Tak zwany „syndrom brachycefaliczny” dotyka przede wszystkim psy takich ras jak pekińczyki, mopsy, buldogi francuskie czy gryfoniki – a więc tych pupili, u których można zaobserwować krótką kufę. Psiaki cierpiące na wyżej wspomniany syndrom – nie tylko doświadczają trudności z oddychaniem na co dzień, ale także kiepsko znoszą niskie temperatury oraz chrapią podczas snu. Decydując się na psa małej rasy warto zastanowić się więc czy jesteśmy gotowi na poniesienie ewentualnych kosztów związanych z leczeniem naszego czworonożnego przyjaciela. Ta kwestia dotyczy wszystkich małych ras – ze względu na ryzyko doświadczania kłopotów ze stawami (szczególnie wtedy, kiedy nasz pies musi pokonywać codziennie stopnie schodów). Innym ważnym aspektem, na który warto zwrócić uwagę jest tak zwane „mieszanie małych ras” – na przykład maltańczyka z pudlem, co pozwala na uzyskanie „maltipoo”, rasy nieuznanej przez FCI (o których ewentualnych chorobach genetycznych nadal niewiele wiadomo).
Mały pies a dziecko w domu
Sporo rodziców decyduje się na wzięcie pod swój dach czworonożnego przyjaciela niewielkich rozmiarów – tak, by ich dziecko miało możliwość nauczenia się opieki nad słabszą i mniejszą istotą. O ile rzeczywiście może być to świetny pomysł – szczególnie wtedy, kiedy mamy do czynienia z nadzorem odpowiedzialnego rodzica, a dziecko rozumie swoją rolę, podchodząc do czworonoga ze zrozumieniem i empatią – o tyle w przypadku bardziej żywiołowych dzieci, warto zastanowić się nad tą decyzją. Małe psiaki, ze względu na swoją delikatną budowę ciała, mogą łatwo ulegać kontuzjom – czego nie rozumieją zwykle bardzo małe dzieci. Zabawa z psem powinna odbywać się więc zawsze w towarzystwie osoby dorosłej. Co więcej, jeśli decydujemy się na przyjęcie psiaka pod swój dach – zadbajmy o to, aby zapewnić mu taki kącik w domu, w którym będzie czuł się w pełni bezpiecznie, a do którego chętnie powędruje, kiedy dziecko – na przykład – naruszy jego granice.
Czym karmić psa małej rasy?
Chociaż żywienie psów małych ras może wydawać się nieskomplikowane (i niedrogie!) – wiele zależy od wyboru konkretnej rasy. Mały pies rzeczywiście nie zje tak dużo jak ten większych rozmiarów – jednak niejednokrotnie może pokazywać swoją łapczywość! Rolą odpowiedzialnych opiekunów jest odpowiednie „dawkowanie” karmy pupilowi – w innym przypadku szybko może „nabawić się” nadwagi czy otyłości, co znacząco utrudni mu funkcjonowanie. Nie obejdzie się więc bez ustalenia zapotrzebowania – a w przypadku tak zwanych „niejadków” (które zdarzają się jednak rzadziej niż psiaki z nadmiernym apetytem) zachęcenia czworonoga odpowiednimi smakami do spróbowania znajdującej się w misce karmy. Pamiętajmy, by – ustalając zapotrzebowanie naszego pupila – uwzględnić w nim wszelkie aktywności, których podejmuje się na co dzień.
Jakie suplementy dla psów małych ras?
Kwestia suplementacji może wzbudzać wiele wątpliwości – dlatego tak ważne jest by, w przypadku chęci jej zastosowania, porozmawiać z lekarzem weterynarii. Może zdarzyć się, że nasz mały pupil rzeczywiście potrzebuje określonych suplementów, aby – na przykład – dojść do siebie po ciężkiej chorobie czy zabiegu. Nie traktujmy jednak suplementów niczym smaczków – nie taka jest przecież ich rola! W okresie jesienno-zimowym możemy co prawda zadbać o psiaka suplementując podstawowe witaminy i minerały – jednak tutaj także zalecana jest ostrożność. Jeśli nasz mały czworonóg otrzymuje potrzebne składniki odżywcze w karmie – prawdopodobnie suplementacja nie będzie nam potrzebna. Pamiętajmy, że w okresie jesieni i zimy w inny, równie prosty sposób, możemy ochronić go przed przeziębieniami – zakładając na naszego psiaka wygodne, ciepłe ubranie dla psa, które ochroni go przed deszczem, wiatrem i śniegiem.
Pielęgnacja psa małej rasy – jak o nią zadbać?
Pielęgnacja psów małych rasy nie zależy stricte od ich rozmiaru – a od konkretnego rodzaju sierści. Jeśli mamy do czynienia z psem o krótkiej, nieco twardszej w dotyku sierści – prawdopodobnie jedyną pielęgnacją, jaką będziemy musieli zastosować, będą regularne kąpiele (na przykład po powrocie z „błotnistego” spaceru). Jeśli jednak nasz pupil jest posiadaczem długiego, bujnego włosa – pamiętajmy nie tylko o kąpielach, ale także systematycznym wyczesywaniu. W przypadku, gdy czujemy, że wyzwania pielęgnacyjne pupila mogą nas przerosnąć – odpowiednio wcześnie zadbajmy o kontakt z profesjonalnym groomerem. Niezależnie od tego jakiego typu sierścią wyróżnia się nasz psiak – zapewnijmy mu wysokiej jakości, naturalne produkty kosmetyczne do pielęgnacji włosa.
Psy małych ras – czyli jakie?
Do najpopularniejszych ras małych psów należą psy takie jak szpic miniaturowy pomeranian, yorkshire terier (nazywany potocznie „yorkiem”), shih tzu, maltańczyk, chihuahua, jamnik (ten o niższej wadze), mops, jack russel terrier, pudel miniaturowy, cavalier king charles spaniel, bichon frise, corgi oraz boston terrier. Bez wątpienia przedstawicieli wszystkich powyższych ras łączy nie tylko niewielkich rozmiarów budowa ciała, ale także niesamowita słodycz i urok, którym emanują! Czy jednak aby na pewno „mały pies to mały kłopot”? Odpowiadając na to pytanie z przymrużeniem oka – warto pamiętać, że żaden pies (duży czy mały) nie powinien stanowić „kłopotu”, jednak nieduże rozmiary pupila wcale nie oznaczają, że nie będzie on dla nas prawdziwym wyzwaniem, na które z całą pewnością warto się przygotować!
Mały pies zamiast dziecka?
Nierzadko zdarza się tak, że pary – chcąc „przetestować się” w roli odpowiedzialnych opiekunów – decydują się na przyjęcie psiaka pod swój dach. Owszem, może być to zarówno mały, średni, jak i duży pies – jednak najczęstszym wyborem jest ten małych rozmiarów. Dlaczego? Ponieważ to właśnie mały pies najłatwiej może „zastąpić” nam… dziecko! Niestety – tego typu działanie może być krzywdzące nie tylko dla nas samych, ale także dla psa i ewentualnego potomka, który może się pojawić w naszym życiu. Wyodrębnienie konkretnych zasad, na jakich oprzemy wychowanie psa, pomoże nam łatwiej i przyjemniej funkcjonować razem pod jednym dachem. Mały pies – traktowany niczym dziecko – może stracić poczucie hierarchii w domu, „domagając się” określonych zachowań poprzez szczekanie, zaznaczanie moczem, a nawet… gryzienie!
Zabawki dla małych psów
Wybierając zabawki i gadżety dla psów małych ras – warto zwrócić uwagę na ich budowę. Mowa przede wszystkim o małych, niebezpiecznych elementach, które mogą spowodować uszczerbek na zdrowiu naszego pupila. Jeśli mamy wątpliwości czy dana zabawka bądź gadżet nie wpłyną negatywnie na zdrowie naszego pupila – lepiej nie decydujmy się na jej zakup. Pamiętajmy, że to my – jako opiekunowie naszych psiaków – jesteśmy w pełni odpowiedzialni za ich stan zdrowia, formę i samopoczucie na co dzień! Zakupując zabawkę dla naszego małego czworonoga – sprawdzajmy też atesty, które gwarantują nam pełne bezpieczeństwo używania danych akcesoriów.
Małe psy ze schroniska – tak czy nie?
Jeśli mielibyśmy odpowiedzieć na pytanie czy dobrą decyzją będzie wzięcie małego psa ze schroniska – powiedzielibyśmy zapewne „to zależy”. Zastanawiając się nad kwestią adopcji psiaka warto spojrzeć na nią nie tylko przez pryzmat jego rozmiaru, ale samej w sobie kwestii jego doświadczeń zdobytych w schronisku. W tym miejscu warto zaznaczyć, że każdy czworonóg – niezależnie od tego czy będzie to mały, średni czy duży pies – zasługuje na miłość i dla każdego z nich wzięcie ze schroniska przed kochającą rodzinę będzie ogromnie ważną szansą na nowe, lepsze życie. Jeśli nasz mały psiak spędził lata w schronisku dla bezdomnych zwierząt – powinniśmy nastawić się na sporo pracy pod okiem behawiorysty. Jeśli jednak przyjmujemy pod swój dach szczeniaka, który ledwo co trafił do tego miejsca – to właśnie od naszego wychowania zależy jakie cechy jego osobowości „uwidocznią się” najmocniej.
Jak uchronić małego psa przed lękami?
Jedną z najistotniejszych kwestii wychowania psa małej rasy jest traktowanie go „na równi” z psami większymi – w innym wypadku możemy zaszkodzić naszemu pupilowi, „programując” w nim różnego rodzaju lęki. Przykładem szkodliwego – choć nieraz zupełnie nieświadomego zachowania – może być podnoszenie małego psiaka na widok tego większych rozmiarów. Jeśli będziemy dopuszczać się tego typu działań – nasz mały pupil zapamięta sobie, że większy pies oznacza zagrożenie, że powinien się go bać, że może stać mu się krzywda. Wiele prawdy jest w tym, że psiaki wyczuwają emocje swoich opiekunów – dlatego tak ważne jest, aby od początku traktować małego psiaka jako pełnoprawnego członka rodziny (bez taryfy ulgowej!), a nie sympatyczną maskotkę, której zadaniem jest wyłącznie sprawianie nam przyjemności.
Małe psy – podsumowanie
Wybór psa małej rasy to doskonałe rozwiązanie dla osób, które cenią sobie niewielkiej postury czworonogi – na przykład ze względu na warunki mieszkaniowe. Psy małej rasy są niezwykle urocze, część z nich nie bez powodu określana jest jako „psy do towarzystwa” – i właśnie taka jest ich rola… aby dawać nam radość i szczęście na co dzień! Małe psiaki szybko się uczą, odnajdują się w domach z dziećmi i czworonogami, uwielbiają pieszczoty i aktywności. To właśnie o nich nie można zapominać w ciągu dnia – ponieważ psy małych ras również potrzebują odpowiedniej ilości ruchu. Dbając o naszych małych, czworonożnych przyjaciół – możemy cieszyć się ich dobrym zdrowiem i długim, nawet 15-letnim życiem, które da nam wiele satysfakcji i pięknych, bezcennych wspomnień!
