Entlebucher – choć nie jest bardzo popularną rasą w naszym kraju – to wspaniały towarzysz człowieka, który słynie przede wszystkim ze swojej gotowości do jego obrony. Choć należy do drugiej grupy FCI – a więc pinczerów i sznaucerów, molosów, szwajcarskich psów górskich i do bydła – nosi w sobie bardzo dużą cząstkę odważnych i aktywnych psów pasterskich (mowa tu nie tylko o predyspozycjach jego sylwetki czy sile fizycznej, ale przede wszystkim… osobowości!). Entlebucher kojarzy się też z charakterystycznym, trójkolorowym umaszczeniem, niezwykłą czułością, którą jest w stanie zaoferować swojej rodzinie, dużą potrzebą ruchu. Jeśli bardziej od czasu na świeżym powietrzu wolisz spędzanie wolnych chwil na kanapie – dobrze się zastanów zanim zdecydujesz się na przyjęcie entlebuchera pod swój dach! W momencie, kiedy nie zapewnisz mu odpowiedniej dawki tak bardzo lubianych przez niego aktywności (zarówno fizycznych, jak i tych związanych z psim intelektem) – bardzo szybko Twój entlebucher może stać się nieposłuszny, mimo odbytego wcześniej szkolenia.
wzrost: 42-50 cm (samica), 44-52 (samiec)
waga: 20-30 kg (zarówno samica, jak i samiec)
długość życia: 11-15 lat
Skąd pochodzi entlebucher?
Nazwa tej wyjątkowej rasy pochodzi od określenia doliny (Entlebuch) znajdującej się w okolicy kantonów Lucerna i Berno. Entlebucher to najmniejszy z czterech psów pasterskich – dlatego sprawdzi się tym osobom, które marzą o psie o charakterystycznych dla tego typu pupili cechach, a przy tym nie chcą, aby psiak był zbyt duży. Co ciekawe, pierwszy opis rasy pochodzi z roku 1889 roku – kiedy jeszcze nie rozróżniano jej od tak zwanego „psa z Appenzell”. Pierwszy wzorzec rasy entlebucher opracowano w 1927 roku, a już w 1928 roku funkcjonował oficjalny Szwajcarski Klub Psa Pasterskiego z Entlebuch. Dlaczego zdecydowano się poniekąd „rozdzielić” entlebuchera i psa z Appenzell? Ponieważ to właśnie w entlebucherze zauważono szereg fantastycznych cech zarówno sprzyjających zaganianiu stała, jak i tych, wpisujących się w cechy użytkowego czworonoga. Chociaż dzisiaj rzeczywiście poziom populacji tych nietuzinkowych pupili utrzymuje się na stosunkowo niskim poziomie – jest on stały, dzięki czemu nie musimy martwić się o wyginięcie rasy.
Charakter entlebuchera – co warto o nim wiedzieć?
Entlebuchet to prawdziwy wulkan energii – odważny, żywiołowy, aktywny. W domu spokojnym, bez większych aktywności – bardzo szybko się zanudzi, z kolei mając możliwość „wyszalenia się” na posesji czy placach zabaw (które szczególnie chętnie odwiedzają ci z nas, którzy żyją na co dzień w mieszkaniach), prawdopodobnie pozostanie zdrowy i szczęśliwy. Entlebuchery wspaniale radzą sobie z różnego typu dyscyplinami sportowymi dla psów – na przykład agility. Nie da się ukryć, że ze względu na dynamiczną osobowość, jaka cechuje psy tej rasy – wymagają one sporej ilości uwagi, zaangażowania, a także wiedzy na temat szkoleń ze strony opiekuna. Jeśli entlebucher jest naszym pierwszym czworonogiem bądź jeśli z innych względów nie czujemy się na siłach, aby podjąć wyzwanie jakim jest nauka posłuszeństwa naszego psiaka – zaufajmy kompetencjom sprawdzonego behawiorysty, którego praca sprawi, że życie pod jednym dachem z psem rasy entlebucher będzie łatwe i przyjemne dla obu stron!
Jak żywić entlebuchera?
Entlebucher – ze względu na swój aktywny, dynamiczny sposób bycia – potrzebuje sycącego, zapewniającego mu szereg potrzebnych składników odżywczych. Odpowiednia dla entlebuchera karma powinna zawierać przede wszystkim wysokiej jakości mięso – dobrane do jego określonych potrzeb. Chociaż entlebuchery rzadko chorują na alergie – wybór mięsa (a więc swego rodzaju bazy posiłku) powinien być niezwykle przemyślany, ponieważ jeśli nasza karma w jakikolwiek sposób będzie drażnić naszego psiaka… bardzo szybko może pokazać do niej swoją niechęć poprzez zaprzestanie jej spożywania! Choć wiele opiekunów sądzi, że czworonogi nie są zbyt wybredne – nic bardziej mylnego! Czasem to, co określamy mianem „braku apetytu” jest po prostu brakiem dobrego smaku karmy – a przecież na rynku wciąż jest wiele takich karm, które łączą z sobą walory smakowe z tymi prozdrowotnymi. Szkolenie psa rasy entlebucher również w dużej mierze opiera się na pozytywnej motywacji, którą uzyskamy poprzez… smaczki! Dobierzmy je tak, aby nasz psiak nie tylko lubił smak danej przekąski, ale także aby realnie wspierała ona jego codzienne aktywności – dbając o formę, zdrowie i świetne samopoczucie czworonoga.
Wygląd entlebuchera – trójkolorowe umaszczenie i wiele więcej!
Nie bez powodu entlebuchery cieszą się tak dużym zainteresowaniem – są nie tylko bardzo oddane swoim opiekunom, ale cieszą także nasze oczy! Charakterystyczne dla psów tej rasy trójkolorowe umaszczenie – w połączeniu z sympatycznym spojrzeniem, sporą siłą fizyczną i odpornością na trudne warunki atmosferyczne – sprawia, że to właśnie entlebuchery tak łatwo pozostają w naszej pamięci. Entlebuchery są psiakami średniej wielkości – co ciekawe, psy tej rasy są dłuższe niż wyższe (czasem nawet w proporcji zbliżającej się nawet do 8:10!). Pies rasy entlebucher to najmniejszy pies pasterski – mimo rzeczywiście najmniejszego rozmiaru spośród wszystkich pupili mających naturalne predyspozycje do pełnienia tej roli, doskonale się w niej sprawdza! Wygląd entlebuchera to także dość głęboko osadzona klatka piersiowa, lekko wystający nos, prosty i mocny grzbiet. Przednie kończyny psa są nieco krótsze, a uszy – trójkątne i opadające. Na szczególną uwagę zasługuje jednak przede wszystkim umaszczenie psów tej rasy – mamy w nim miks nietuzinkowych kolorów, takich jak czerń (podstawowa barwa) oraz żółty (lub rdzawo-brązowy) i biały (kolory znaczeń).
Pielęgnacja pupila rasy entlebucher – o co warto zadbać?
Nie ulega wątpliwości, że pies rasy entlebucher to czworonóg o krótkiej i gładkiej sierści – co oznacza, że jego systematyczna pielęgnacja zwykle nie stanowi wielkiego wyzwania zarówno dla doświadczonych, jak i początkujących opiekunów pupili. To, o czym należy pamiętać w kontekście higieny i pielęgnacji entlebuchera to przede wszystkim stosowanie naturalnych, bezpiecznych kosmetyków podczas kąpieli – która powinna odbywać się około raz na dwa miesiące. Dobrze sprawdzą się szampony dbające nie tylko o oczyszczenie okrywy, ale także jej nawilżenie i regenerację. Jednak szata psa to niejedyny aspekt jego właściwej pielęgnacji – jako odpowiedzialni za jego stan zdrowia właściciele, powinniśmy zatroszczyć się także o stan oczu, uszu i zębów. Jeśli chodzi o jamę ustną psa – ile opiekunów i weterynarzy, tyle opinii! Część z nas na co dzień myje zęby psu – stosując ku temu specjalną szczoteczkę i pastę dla pupila – część decyduje się na dentystyczne gryzaki. Niezależnie od wyboru metody higieny jamy ustnej psiaka – pamiętajmy o jej regularności!
Ile kosztuje szczeniak entlebuchera?
Koszt szczeniaka rasy entlebucher rozpoczyna się od kwoty 3000 złotych – zwykle nie przekracza 5000 zł, choć wiele zależy od określonej hodowli, z jakiej pochodzi nasz szczeniaczek. Przygotowując się na przyjęcie psiaka rasy entlebucher pod swój dach – warto zadbać o wyprawkę, w której już na początku rozwoju pieska powinny znaleźć się takie zabawki, które zaspokoją jego potrzebę aktywności. Kiedy zacząć szkolenie entlebuchera? Im szybciej – tym lepiej! Jeśli tylko mamy możliwość – podejmijmy kroki, związane ze szkoleniem czworonoga, już w jego okresie szczenięcym. Ciekawym rozwiązaniem może okazać się tak zwane „psie przedszkole„, do którego wybieramy się wtedy, kiedy nasz szczeniak odbył już wszystkie niezbędne szczepienia (oraz odczekał czas, kiedy powinien być odizolowany od innych psów). Pokazując szczeniaczkowi rasy entlebucher od samego początku zasady funkcjonowania w naszym domu oraz poniekąd naturalnie „ustawiając go” w domowej hierarchii pod sobą – dajemy mu cenne poczucie bezpieczeństwa, tak ważne do jego prawidłowego rozwoju!
Wady posiadania psa rasy entlebucher
Jakie wyzwania niesie ze sobą posiadanie psiaka tej pełnej energii rasy? Okiełznanie go! Pół żartem, pół serio – jednak entlebucher rzeczywiście potrzebuje sporo uwagi, szkoleń, czasu przeznaczonego na naukę posłuszeństwa. Poza tym – to niezwykle wierny, serdeczny pies o radosnym usposobieniu, co pozwala wybaczać nam mu ewentualne „psie grzeszki”! Jeśli chodzi o podatność na konkretne choroby psów tej rasy – warto przyjrzeć się dysplazji stawu biodrowego, która naturalnie wynika z intensywności (i częstotliwości!) aktywności, jakie podejmuje nasz psiak. Na szczęście – w obecności opiekuna, który nauczy go respektu do samego siebie, staje się wspaniałym towarzyszem codziennych przygód, oferując nam – ludziom, swoje ogromne wsparcie, pozytywną energię i chęć do działania.
Zalety posiadania psa rasy entlebucher
Entlebucher posiada wiele zalet – począwszy od lojalności, wierności, gotowości do obrony swoich najbliższych, przez wytrzymałość i siłę fizyczną, aż po inteligencję i spryt. To psy, które sprawdzą się zarówno w domach, jak i mieszkaniach – o ile opiekun zapewni im odpowiednią „porcję” aktywności fizycznej i intelektualnej. Entlebuchery – ze względu na umiejętność współpracy z człowiekiem, ktora wręcz „płynie ich w żyłach” – chętnie podejmują różnego typu działania, niejednokrotnie pomagając nam w codziennych obowiązkach (na przykład w zaganianiu stada, jeśli takowe posiadamy). Nie ulega wątpliwości, że entlebuchery to też psy o pięknym, interesującym wyglądzie – który na długo potrafi zapaść nam w pamięci. To typowy „pies rodzinny” – dlatego najszybciej i najłatwiej odnajdzie się w domu pełnym radosnych oraz aktywnych (jak on sam!) domowników.
Entlebucher – podsumowanie
Dla kogo jest entlebucher? Dla osób lubiących ruch, aktywność, długie spacery i sport. Zapewnienie pupilowi rasy entlebucher codziennej potrzebnej mu dla zachowania dobrego zdrowia aktywności – możemy liczyć na długie i szczęśliwe lata życia naszego ukochanego czworonoga! Entlebucher odnajdzie się w każdym domu, gdzie dostanie miłość i uwagę opiekunów – naturalnie posiada w sobie liczne cechy, pozwalające mu na obronę rodziny, a „bycie w stadzie” daje mu ogrom satysfakcji. To pies, który uwielbia pracować – dlatego pozostawiając go samemu sobie, bez odpowiednio dobranych zajęć (stymulujących jego kondycję oraz intelekt) bardzo szybko może stać się osowiały i znudzony. Chociaż dostępność rasy nie jest zbyt wysoka – tryskające wigorem entlebuchery nadal cieszą swoją energią wielu właścicieli, stając się ich „oczkiem w głowie” i świetnym towarzyszem codziennych aktywności! Ze względu na dużą potrzebę bycia z ludźmi – jeśli wiemy, że przez jakiś czas nie będzie nas w domu, zorganizujmy naszemu czworonogowi odpowiednią opiekę, korzystając chociażby z ofert petsitterów, dostępnych na wielu grupach i forach w Internecie.
